Początek lat 1980. Piotr jest dziennikarzem w "Tygodniku", typowym "wolnym strzelcem", niezależnym, proponującym tematy, a nie wykonującym zamówienia. Pewnego razu trafia na sprawę dziewczyny, która uległa wypadkowi podczas pracy. Zginęła w płomieniach. Zakład nie chce wypłacić odszkodowania matce dziewczyny, gdyż winę za wypadek przypisuje zmarłej. Piotr i jego kolega, fotoreporter Rysiek, jadą na miejsce tragedii. Dyrekcja nie chce z nimi rozmawiać. Obecna tam dyspozycyjna dziennikarka z "Gazety", Dąbkówna, tłumaczy wszystko rozgrywkami personalnymi. Piotr oskarża dyrektora, pisze o nim reportaż, ale gdy tekst jest w druku, Piotr odkrywa, że dyrektor jest niewinny. Zarówno dyrektor jak i on sam byli manipulowani przez lokalne władze, które chciały pozbyć się niewygodnego człowieka rękami dziennikarza. Piotr próbuje wycofać tekst z druku, ale naczelny nie dopuszcza do tego. Po ukazaniu się reportażu, dyrektor zakłdu umiera na zawał. Piotr załamany postanawia rzucić swój zawód. Jest sierpień 1980. W zakładzie wybucha strajk. Piotr zgłasza się do komitetu strajkowego. Oferuje swoją pomoc. Wśród robotników - ku swemu zdumieniu - spostrzega Dąbkównę, która występuje tam w roli rzecznika prasowego strajkujących.

źródło: filmpolski.pl