Pierwsza część „Sinistra” okazała się naprawdę dobrym, godnym polecenia horrorem. Produkcja zawierała w sobie wszystko to, co powinien posiadać film grozy – atmosferę, sceny budzące grozę, fabułę i mroczne klimaty. Do tego należy dodać odpowiednio dobraną muzykę, która buduje napięcie i dobrą obsadę. Wprawdzie pojawiło się kilka elementów, jakie odbiorca zdołał przewidzieć, jednak nie miało to większego wpływu na odbiór obrazu. Po kilku latach postanowiono nakręcić drugą część horroru. Czy ta odsłona również zasługuje na uznanie miłośników grozy?

Zło znowu uderza. Tym razem bierze sobie na celownik rodzinę Collinsów – próbuje omotać jednego z synów Courtney. Młodzieniec nie jest jednak przesiąknięty złem i stara się walczyć za wszelką cenę. Nie wie jednak, że okrutne duchy mają wobec niego inne plany. Czy dojdzie do kolejnej tragedii?

„Sinister 2” nie jest wprawdzie tak dobry, jak jego poprzednia część, ale na pewno można śmiało określić tę produkcję jako jedną z najlepszych należących do gatunku grozy tego roku. I tak pojawia się w filmie kilka łatwych do przewidzenia motywów, choćby sam wątek z dzieckiem, które ma zabić swoich bliskich, koniec również okazuje się zbyt lukrowaty. Koniec końców, mimo że ta pozycja nie dorównała poprzedniej, na tle innych tegorocznych horrorów prezentuje się jednak bardzo przyzwoicie.

Jest mroczny, gęsty klimat grozy, straszna atmosfera i przekonanie o nadciągającym niebezpieczeństwie. Momentami rzeczywiście robi się klaustrofobicznie – odbiorca czuje emanujący z filmu strach. Szkoda tylko, że przewidywalność fabuły psuje większość strasznych zabiegów.

W filmie toczą się dwa horrory – jeden związany z siłami nadprzyrodzonymi, drugi natomiast z ludzkimi relacjami. Courtney i jej synowie uciekają przed despotycznym i niebezpiecznym Clintem – ojcem chłopców. Dramat rodzinny nie został może wysunięty w tym filmie na pierwszy plan, jednak twórcy bardzo dobrze pokazali zarówno rodzinne relacje, gdzie dominuje strach, jak i więzy krwi – niedaleko pada jabłko od jabłoni.

A najmocniejsze i najstraszniejsze momenty produkcji? To te, gdzie duchy dzieci pokazują swoje filmy, podobnie jak w pierwszej części, na których uwieczniły morderstwa własnych rodzin. Te filmiki rzeczywiście budzą grozę. I są najciekawszym aspektem horroru.

„Sinister 2” to produkcja, która rzeczywiście, przynajmniej na dziś, zasługuje na miano najlepszego horroru tego roku. W porównaniu z poprzednią częścią wypada nieco bladziej, jednak miłośnicy „Sinistra” na pewno znajdą w niej coś dla siebie.