Kiedyś rodzice mówili pociechom, że dzieci przynoszą bociany. W świecie, w którym ma miejsce animacja „Bociany”, stereotyp ten został jednak przerwany, a urocze ptaki, zamiast obdarowywać ludzi potomnymi, rozpoczęły działalność kurierską. Cornestore.com to światowy gigant sprzedaży internetowej, którego przesyłki dostarcza nie kto inny, jak bociany. Najlepszym pracownikiem korporacji jest Junior, skuteczny ptasi kurier, który wkrótce ma dostać awans i stać się szefem doręczycieli. Zanim to jednak nastąpi, będzie musiał wykonać zadanie zlecone przez obecnego szefa i zwolnić niezdarną ludzką dziewczynę Tulip, która przed laty nie została dostarczona do swojej rodziny i wychowywała się pośród bocianów. Junior nie potrafi wypełnić zleconego zadania, przydziela więc pracownicę do nieistniejącego już działu segregacji poczty, gdzie ukryta jest stara maszyna produkująca dzieci do wysyłki. Niezdarna dziewczyna uruchamia maszynę, a na świat przychodzi prawdziwy bobas. Tulip wraz z Juniorem wyruszą w szaloną podróż mającą na celu dostarczenie dziecka rodzinie, w trakcie której przeżyją wiele niezapomnianych przygód i odkryją tajemnicę tego, co w życiu jest najważniejsze.

„Bociany” w reżyserii Nicholasa Stollera i Douga Sweetlanda spośród innych tegorocznych animacji wypadają dosyć przyzwoicie. Całkiem świeża fabuła, zabawne dialogi oraz piękna i bardzo kolorowa warstwa wizualna to coś, czego warto wypatrywać w kinie, szczególnie jeśli wybieramy się na film z maluchami. Obraz posiada te elementy, jednak scenariusz, choć może i nieprawdopodobny, nie pachnie z daleka banałem, a same bociany w przeciwieństwie do kolejnych księżniczek czy zwierząt uciekających z zoo, są postaciami jeszcze niewyeksploatowanymi przez kino.

 

Twórcy filmu postawili szczególnie na wartką akcję i masę atrakcji, które czekają bohaterów podczas misji dostarczenia bobasa. Trudno jednak w niektórych momentach oprzeć się wrażeniu, że czasami zabrakło pomysłu na poprowadzenie akcji, co owocowało sięgnięciem po sceny kolejnych dłużących się kłótni między Tulip i Juniorem. Na początku sceny te spełniały swoje zadanie i rozśmieszały widza, jednak coraz częstsze wpychanie ich w fabułę nie skutkowało już śmiechem, a znudzeniem. 

Film przekazuje najmłodszym pozytywne wartości jak przyjaźń, wzajemna pomoc czy budowanie rodzinnych relacji, negując za to popęd za karierą dorosłych kosztem ich dzieci, dla których często pociechy stają się kolejnym dodatkiem do pięknie wyposażonego mieszkania. Dobrą stronę filmu stanowią także dialogi i żarty. Przeważają te skierowane do małych widzów, jednak i dorośli znajdą momenty z gagami typowo dla nich, dzięki czemu seans również i im upłynie przyjemnie i lekko.

 

Klimat animacji dopełnia trafnie dobrany dubbing. Swoich głosów użyczyli m.in. Joanna Brodzik, Paweł Wilczak, Cezary Żak, Dominika Kluźniak czy Adam Ferency. Najlepszą zdubbingowaną postacią okazał się karłowaty i zmanierowany gołąb Lizus, któremu głosu użyczył Dariusz Błażejewski, przemawiający m.in. przez Ważniaka w filmowej wersji Smerfów.

Twórcy mogli jednak pokusić się o lepsze dopracowanie głównych bohaterów, którzy, jak sama nazwa filmu wskazuje, powinny być wizualnym filarem animacji. Ptaki przedstawione w filmie wyglądem przypominają bardziej mewy niż piękne długonogie i czerwonodziobe bociany, tak uwielbiane w naszym kraju.

 

„Bociany” to obraz skierowany do młodszych widzów, choć i dorośli spędzą całkiem ciekawie czas podczas seansu. Film może nie wygrałby tytułu animacji roku, jednak oryginalności nie można mu odmówić. Bawi, wzrusza i przekazuje pozytywne wartości, a na rodzinny niedzielny seans będzie jak znalazł.