duża fotografia filmu Kołysanka
Miniatura plakatu filmu Kołysanka

Kołysanka

Chanson douce

2019 | Francja | Kryminał, Dramat | 100 min

Strzeż się opiekunki swojej [recenzja DVD]

Ekranizacja powieści Leili Slimani rozpoczyna się od innego czasu akcji niż literacki pierwowzór. Twórcy zrezygnowali z suspensowego początku na rzecz linearnego przeobrażenia niani, Louise. Wyraźną podpowiedzią, że idealna z pozoru opiekunka do dzieci to fasada, jest plakat ukazujący pęknięcia na twarzy głównej bohaterki. Film Lucie Borleteau zadaje pytania o współczesną, wielokulturową Francję oraz o model życia, ciągły problem pracującej matki próbującej połączyć karierę z wychowaniem potomstwa. 

Myriam i Paul decydują się na powierzenie swoich pociech Louise, aby znów spotykać się z przyjaciółmi, spędzić czas ze sobą czy nadrobić etatowe zaległości. Te chwile wytchnienia przysłaniają im prawdziwy obraz kobiety, która z niani zamienia się w sprzątaczkę, kucharkę, osobę na tyle zżytą z dziećmi, że pracodawcy zabierają ją ze sobą na wakacje. Rodzice spędzają z córką i synkiem coraz mniej czasu, co skwapliwie Louise wykorzystuje, wykonując coraz bardziej przerażające czynności. Jej autorytet rozrywa więź córki z matką. 

Adaptacja nie jest pierwszą produkcją podejmującą temat niebezpiecznej "Opiekunki", której remake ("Babysitter") był tak udany, że ma powstać kontynuacja. "Kołysanka" skupia się na uczuciach kobiety zajmującej się obcymi dziećmi, która przywiązuje się do nich i rodziny, dla której nikt inny nie jest tak ważny, a przebywanie z nimi staje się obsesją. 

Film Borleteau jest bardzo bogaty w treść, ukazuje relacje Louise w kontrze do całego jej świata skupionego na opiece nad maluchem. Stan psychiczny bohaterki obrazują przywidzenia. Załamanie emocjonalne pojawia się z rysami na jej idealnym wizerunku. Louise jest świetną aktorką i manipulatorką, jednak nie jest w stanie ukryć wszystkiego o sobie. Jednocześnie zachowanie bohaterki nie wzbudza podejrzeń innych opiekunek na placu zabaw, na które doświadczona piastunka patrzy z wyższością, ani babci jej podopiecznych. 

Francuzka jest wyraźnie wyobcowana, zamieszkuje nędzną dzielnicę, nie utrzymuje kontaktów z sąsiadami. Nie lubi marnować jedzenia, do którego przywiązuje znaczącą uwagę, jak przystało na nację celebrującą posiłki, co podkreślone zostało kilkukrotnie: gdy karmi dziewczynkę jogurtem i kiedy zostawia na stole dokładnie oskubanego kurczaka uprzednio wyrzuconego przez Myriam. 

Wizja utraty sensu życia i działania jest dla Louise czynnikiem decydującym o straszliwym czynie. Bohaterka nie dostrzegła, że sama doprowadziła do tej sytuacji, zwiększając zakres swoich obowiązków i przybierając niejako mundur (symbolizuje go fartuszek), co tylko utwierdziło jej kruchą psychikę, że jest potrzebna i niezastąpiona. Powieść oraz jej adaptacja mają głębszy sens niż tylko kolejny przerażający film o niezrównoważonej opiekunce. To szukanie odpowiedzi na pytanie, czy zdajemy sobie sprawę, jak ważna jest dla niani więź z dzieckiem, to ktoś więcej niż osoba do przypilnowania pociech. 

Kolejnym aspektem jest kwestia miejsca klasycznej przedstawicielki Francji w kosmopolitycznym świecie. To w końcu próba dotarcia do zrozumienia załamania psychicznego. Wstrząsający obraz reżyserki prowadzi od sielanki do tragedii nie dając więcej niż obraz filmowy prowadzący do rozważań i kierujący w stronę powieści. 

Karin Viard w głównej roli Louise jest wręcz genialnie doskonała. Jej stonowana mimika w połączeniu z grą budzi dreszcze. Viard przekonująco wcieliła się w postać, którą można polubić, by następnie przeżywać wstrząs przy każdym niewłaściwym zachowaniu. Leila Bekhti jako Myriam jest wiarygodna, zwłaszcza kiedy jej bohaterka właściwie uzależnia się od Louise. Jednak scena kulminacyjna nie daje takiego efektu jak prolog u Slimani. Antoine Reinartz w roli Paula wypada podobnie. Interweniuje, kiedy  córka ma makijaż, bo maluje się z nianią, ale nie zauważa już, kiedy pociecha jest pijana po wizycie w klubie, który miał być wizytą w prawdziwej restauracji. Obojętność rodziców wobec prawdomównego dziecka przyczyniła się do tragedii, jaka rozegrała się w ich domu. 

Na uwagę zasługują też zdjęcia Alexisa Kavyrchine'a i budząca niepokój muzyka Pierre'a Despratsa, pełniąca rolę wyraziciela emocji głównej bohaterki, wręcz potęgująca napięcie do granic możliwości odbiorcy. 

Wydanie dvd zawiera zwiastun filmu, menu z niepokojącym tematem muzycznym i fragmentami z filmu oraz fotos wewnątrz okładki.

Recenzja powstała dzięki współpracy z Best Film - dystrybutorem filmu na DVD.


Reżyseria
Dystrybutor
Premiera
28-05-2020 (Polska)
03-10-2019 (Świat)
5,0
Ocena filmu
głosów: 1
Twoja ocena
chcę zobaczyć
0 osób chce go zobaczyć
dodaj do ulubionych
0 osób lubi ten film
obserwuj
0 osób obserwuje ten tytuł
dodaj do filmoteki
0 osób ma ten film u siebie

dodaj komentarz

Możesz pisać komentarze ze swojego konta - zalogować się?

redakcja strony

Mariusz Kłos