Najlepszy film roku 2004 według Amerykańskiej Akademii Filmowej. Historia trzydziestoletniej Maggie Fitzgerald, która pragnie odnieść sukces w zawodowym boksie, to film nieprzewidywalny. Tak mocno nieprzewidywalny, jak samo życie. Bo właśnie w głównej mierze jest to obraz o nieobliczalności ludzkiego życia, a nie o walce o mistrzostwo. Seans „Za wszelką cenę” gwarantuje rollercoaster emocji. Poruszający dramat. Zasłużony Oscar dla najlepszego filmu, jak i reżysera. Eastwood jest reżyserem, który potrafi wydobyć z aktorów to, co najcenniejsze. W „Za wszelką cenę” Hilary Swank tworzy dojrzałą, wyśmienitą kreację, która została uhonorowana Złotym Globem oraz Oscarem. Sylwia Nowak-Gorgoń

Historia dwojga artystów, reżysera i aktorki, którzy po 10 latach małżeństwa postanawiają się rozstać. Długa lista niedomówień, wzajemnych zarzutów i niespełnionych marzeń doprowadza bohaterów do punktu, z którego nie ma już odwrotu, choć mogłoby się wydawać, że przecież tam, gdzie jest miłość, jeszcze wszystko można odkręcić. A czy jest miłość? „Historia małżeńska” nie daje nam jasnych odpowiedzi. To kameralny obraz skupiający się na emocjach, uczuciach, zwykłych codziennych rozmowach, ale nie zobaczymy tu jednoznacznych rozstrzygnięć. Noah Baumbach pozostawia interpretację widzowi. Rozpad więzi w „Historii małżeńskiej” można odczytać jako bardzo szczery i prawdziwy, ale też liczne niedopowiedzenia i brak jednoznacznej przyczyny rozwodu głównych bohaterów sprawia, że tak naprawdę nie do końca rozumiemy, dlaczego ta dwójka postanawia się rozstać. „Historii małżeńskiej” nie byłoby bez świetnego aktorstwa. W tak intymnym, skupionym na twarzach obrazie, kreacje aktorskie są kluczowe, a te stworzone przez Scarlett Johansson i Adama Drivera pozwalają poczuć bliskość ich relacji, jak gdybyśmy podglądali tę parę przez dziurkę od klucza. Fantastyczne role Laury Dern i Alana Arkina jako prawników dodają z kolei filmowi dynamizmu, odsłaniając przed nami kulisy krwawych, sądowych batalii rozwodowych. Katarzyna Piechuta

Zrealizowana z olbrzymim rozmachem gangsterska saga – „Dawno temu w Ameryce” – jest oparta na autobiograficznej książce Harry'ego Greya „The Hoods” („Zamaskowani”). Właśnie dla tego filmu Sergio Leone zrezygnował z wyreżyserowania „Ojca Chrzestnego”. Włoski reżyser mówił o „Dawno temu w Ameryce”, iż jest to „okrutny symbol Ameryki… rodzaj greckiego mitu, współczesnego i nieprawdopodobnego”. „Dawno temu w Ameryce” to wybitny fresk pasjonująco opowiedziany oraz sfotografowany, ze znakomitymi gangsterskimi rolami Roberta De Niro i Jamesa Woodsa. Historia opowiada o dorastaniu i życiu wśród mafii w nowojorskim Bronxie. Niezwykle klimatyczna muzyka, za którą odpowiadał Ennio Morricone, nadaje temu obrazowi niezwykłej atmosfery, dynamiki, nostalgii, a przede wszystkim prawdy. Sylwia Nowak-Gorgoń