David Bowie powiedział kiedyś o niej, iż przypomina "nastoletnią Elizabeth Taylor". Swoją karierę zaczęła jeszcze jako 10-letnie dziecko, pracując jako modelka. W wieku 12 lat zagrała u samego Sergio Leone. Nikt jednak nie przypuszczał, iż stanie się jedną z najbardziej lubianych i uznanych młodych aktorek lat 90. Jennifer Connelly, córka przedsiębiorcy odzieżowego, Gerarda, i handlarki antyków, Eileen, większość swojego dzieciństwa spędziła w Nowym Jorku i jego okolicach. Do rozpoczęcia kariery w reklamie zachęcił ją przyjaciel rodziny. Błyskawicznie jej zdjęcia trafiły do popularnych w USA magazynów takich, jak "Seventeen". Wkrótce też zaczęła pojawiać się w telewizji: w reklamówkach, teledyskach, a także w programie "Tales of the Unexpected". Na małym ekranie zauważyła ją osoba odpowiedzialna za casting do gangsterskiej epopei "Dawno temu w Ameryce" (1984) i poleciła reżyserowi, Leone. Chociaż Jennifer gościła na ekranie jedynie przez kilkanaście minut, jej występ został dostrzeżony i uzyskał wysokie oceny krytyki. Zagrała nastoletnią Deborah, dziewczynkę marzącą o wielkiej karierze (w dorosłą bohaterkę wcieliła się Elizabeth McGovern). Scena nauki tańca z jej udziałem, w której pozwala podglądać się (do ujęć "rozebranych" miała swoją dublerkę) jednemu ze swoich kolegów, Noodlesowi, na stałe weszła już do historii kina. W ciągu kilku lat Jennifer znalazła się wśród grona nastoletnich gwiazdek kina. W 1985 r. wystąpiła jako uczennica, która przyczynia się do rozwiązania zagadki morderstw w pewnym mieście we włoskim horrorze "Creepers" Dario Argento. Rok później oglądać ją można było obok Davida Bowie w fantastycznym "Labyrinth", obrazie będącym wynikiem współpracy Jima Hensona i George'a Lucasa. Dużo pracowała też w Japonii, gdzie reklamowała m.in. Coca Colę oraz swój własny singiel "Monologue of Love". Równocześnie uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej, St.Ann's School w Brooklyn Heights. Po jej ukończeniu dostała się na studia na uniwersytecie Yale, z którego po dwóch latach przeniosła się na Stanford. Z fachem aktorskim zapoznawała się u Roya Londona oraz Howarda Fine'a. Na kilka lat zniknęła z ekranu, powracając w 1989 r. w komedii "Some Girls" - już jako dojrzała kobieta. Grała sporo, aczkolwiek najczęściej były to mało istotne występy, szybko zapominane przez publiczność. Dennis Hopper powierzył jej rolę obok Dona Johnsona w "The Hot Spot" (1990), a John Hughes zaangażował ją do filmu "Career Opportunities" (1991), zauważonego jedynie dzięki sugestywnej akcji promocyjnej. Wystąpiła także w "The Rocketeer" (1991), filmie reklamowanym przez wytwórnię Disney'a jako "przygodowa historia z lat 30." oraz w telewizyjnym obrazie "The Heart of Justice" (1992). Przełom w karierze Jennifer przyszedł w połowie lat 90. wraz z rolą lesbijki w "Higher Learning" (1995) Johna Singletona. Znakomicie poradziła sobie także w skromnych, aczkolwiek dobrze przyjętych filmach, takich jak "Mulholland Falls" (1996) Lee Tamahori'ego oraz "Mrocznym mieście" (1998) Alexa Proyasa. Za portret młodej narkomanki w kontrowersyjnym obrazie Darrena Aronofsky'ego "Requiem dla snu" (2000) otrzymała nominację do nagrody Independent Spirit Award. Równie dużym powodzeniem cieszyły się jej występy w filmach "Walking the Dead" (2000) Keitha Gordona, według powieści Roberta Dillona oraz w "Pollocku" (także 2000), debiucie reżyserskim Eda Harrisa poświęconym jednemu z najwybitniejszych amerykańskich malarzy XX wieku. Sukces odniosła także w serialu telewizyjnym - "The Street". W życiu prywatnym Connelly była związana z Donem Johnsonem oraz Billem Campbellem (partnerem z filmu "The Rocketeer"). W 1997 r. przyszedł na świat jej syn Kai, którego ojcem jest fotograf Dave Dougan. Jak donosi prasa, od 2000 r. spotyka się z aktorem Joshem Charlesem. Mieszka w Nowym Jorku. Obok aktorstwa jej wielką pasją są języki - mówi biegle po francusku i włosku. Interesuje się także filozofią oraz... fizyką kwantową.