Budapeszt, lata 20. Ede Minarik, ubogi właściciel pralni, marzy tylko o jednym - założeniu własnego klubu piłkarskiego. Wydaje wszystkie oszczędności, zaniedbuje rodzinę, poświęca zdrowie i rzadko pojawia się w pracy, całe dnie spędzając na wyszukiwaniu talentów wśród mieszkańców robotniczych dzielnic Budapesztu. Z godną podziwu konsekwencją kompletuje zespół i nadzoruje treningi, walcząc jednocześnie z problemami lokalowymi i finansowymi. Jego celem jest mecz, w którym jedyną gwiazdą staje się pozyskany do zespołu utalentowany bramkarz.

Oryginalny film Pála Sándora, utrzymany w konwencji komedii slapstickowej, należy dziś do najbardziej kultowych w kinematografii węgierskiej. Pod niezbyt wyrafinowaną fabułą reżyser zmieścił nie tylko efektowną inscenizację, wykorzystującą wizualną archaizację, plansze zastępujące część dialogów i gagi typowe dla kina niemego, ale przede wszystkim - wielobarwny portret Budapesztu pogrążającego się w dekadencji po przegranej wojnie. Pál Sándor, towarzysząc głównemu bohaterowi, zagląda do nocnych klubów, zwiedza dzielnice nędzy, pieczołowicie odtwarzając klimat upadłego miasta, w którym energia i pasja Minarika miesza się z narastającą melancholią i odczuciem beznadziejności pozostałych bohaterów.

źródło: internet