Akcja filmu toczy się w świecie mody, a zatem głównie w Paryżu. Młoda dziewczyna, pochodząca z niewielkiego miasteczka w Danii, udaje się tam, by realizować swoje marzenia o wielkiej, międzynarodowej karierze. Pragnie zostać twarzą Chanel na Fashion Week. Początki dalekie są od udanych. Pierwsza sesja u znanego fotografa wypada kiepsko. Życie w wielkim mieście też nie jest sielankowe. Emma dzieli wynajęty pokój z sublokatorką i czuje się bardzo samotna. Zaczyna jednak wychodzić z koleżanką do klubów. Pewnego wieczoru znowu trafia na znanego fotografa i uwodzi go. Tak rozpoczyna kolejny rozdział swojej paryskiej historii. Jej kariera nabiera tempa, a uczucie do mężczyzny przeradza się w miłość, przechodzącą w obsesję.

O tym, że nie będzie to film wesoły, łatwy i przyjemny świadczy już sam plakat. Zapowiada dramat albo nawet thriller. Główna bohaterka była z powodu swej urody obiektem kpin rówieśników. Jest nieśmiała, posiada kompleksy, które chciałaby przezwyciężyć. Ma fizyczne warunki, by zostać modelką, więc pragnie je wykorzystać. Jej charakter jest skomplikowany. Z jednej strony jest nieśmiała, zakompleksiona i naiwna, z drugiej brawurowa, mało empatyczna, zazdrosna, mściwa. Sięga po chwyty nie fair, by osiągnąć swój cel. Jest przede wszystkim niedojrzała. Okazuje się, że ma dopiero 16 lat. Świat mody pokazany został w złym świetle i stereotypowo. Jest w nim wiele negatywnych zjawisk – rywalizacja i zawiść pomiędzy modelkami, hermetyczność i zepsucie tego środowiska, wykorzystywanie seksualne młodych, naiwnych kobiet itd. Emma przeżywa ogromny dramat. Właściwie od początku filmu coś złego wisi w powietrzu. Finał tej historii nie jest więc dużym zaskoczeniem. To taka realistyczna, smutna bajka z morałem.

„Modelka” opowiada o trudnym wchodzeniu w dorosłość, o pierwszych poważnych uczuciach, marzeniach i desperacji, by je zrealizować. Jest to dość ciekawie przedstawiona historia kariery młodej dziewczyny, mimo iż trudno dopatrzyć się w tym obrazie nowatorskiego ujęcia tematu, raczej powiela to, co zostało już powiedziane i nakręcone.  

Instytucją współfinansującą film był Polski Instytut Sztuki Filmowej, a część zdjęć nakręcono w Warszawie. W jednej ze scen, za sprawą małego szczegółu odnosi się wrażenie, że akcja przeniosła się do Polski, ale to chyba niezamierzony polski akcent. Rolę współlokatorki Emmy – Zofii, zagrała polska modelka o światowej sławie Charlotte Tomaszewska. Film miał polską premierę na tegorocznym festiwalu Netia Off Camera w Krakowie.