Alex Proyas ma w swoim reżyserskim dorobku kilka znaczących tytułów. Kultowy dla wielu „Kruk”, klimatyczne „Mroczne miasto” czy wyjątkowo udany „Ja, Robot” to najlepsze, a przy okazji najbardziej znane dzieła urodzonego w Egipcie filmowca. „Zapowiedź”, która wczoraj trafiła na nasze ekrany, zapewne nie będzie wymieniana wśród tych tytułów jako najlepszy obraz reżysera, ale jako jeden z najpopularniejszych jego filmów - na pewno. W USA przez pierwszy tydzień wyświetlania „Zapowiedź” zarobiła ponad 31 milionów dolarów, a i u nas prawdopodobnie przyciągnie do kin całkiem sporą widownię. Trzeba jednak przyznać Proyasowi, że w kategorii kina rozrywkowego, jego najnowsza produkcja prezentuje się naprawdę przyzwoicie.

John Koestler, astrofizyk, wykładowca prestiżowego MIT, nie należy do najszczęśliwszych ludzi na naszej planecie. Zrozpaczony po tragicznej śmierci żony ukojenia szuka w alkoholu, z trudem dogaduje się z dorastającym synem. Jego wiarę w sens i celowość istnienia przywraca pewna kartka, zapisana po brzegi cyferkami, którą jego syn wyciąga z kapsuły czasu zakopanej w szkole przed 50-cioma laty. Koestler odkrywa, że liczby nie są przypadkowe i tworzą daty, które pokrywają się z datami najtragiczniejszych katastrof ostatniego półwiecza. Trzy z nich mają się jednak dopiero wydarzyć...

„Zapowiedź” zaczyna się jak dobry thriller, umiejętnie budując napięcie i zainteresowanie u widza. Fabuła jest jednak bardzo nierówna, a płynność gatunkowa wcale jej nie pomaga. Z początkowego thrillera obraz przeistacza się w katastroficzne sci-fi, momentami przypominając nawet quasi-biblijną przypowieść o apokalipsie. Właściwie to samego Proyasa trzeba by zapytać, czy jego film należy czytać dosłownie, czy doszukiwać się w nim metaforycznego znaczenia - ze względu na realizację wcale nie jest to bowiem oczywiste. Niestety, niezależnie od tego i tak ciężko pochwalić fabułę jako całość, są w niej rozwiązania bardzo dobre, jak niestandardowe zakończenie (choć też nieco popsute przez ostatnią scenę), ale nie brakuje też elementów po prostu śmiesznych czy mało logicznych. Niedostatki fabularne rekompensują za to świetnie odwzorowane katastrofy. Specjaliści od efektów specjalnych odrobili zadanie na piątkę, sceny rozbicia samolotu czy katastrofy w metrze zapierają dech w piersiach i aż żal, że jest ich tak niewiele. Szczerze przyznam, że dawno nie widziałem tak dobrego wykorzystania efektów specjalnych. Budżet filmu pozostaje jak na razie tajemnicą, ale można się domyślać, że jego realizacja do najtańszych nie należała.

Jeszcze słów kilka o Nicolasie Cage'u, gdyż występ w „Zapowiedzi” był dla niego szansą na powrót do łask widzów, po kilku zdecydowanie słabszych produkcjach. Ciężko jednoznacznie stwierdzić, czy mu się ta sztuka udała, bo z Cage'em jest tak, że albo się go lubi, albo nie. Postać wykreowana przez aktora w filmie Proyasa niewiele różni się od bohaterów, w których wcielił się w „Ostatnim zleceniu” czy „Next”, a różnicę stanowi jedynie fakt, że jego najnowszy film jest lepszy od tamtych produkcji. Osobiście nie ukrywam, że darzę Cage'a sympatią - jest to jednak raczej wyraz mojego sentymentu do jego ról w takich filmach jak „Twierdza” czy „Naciągacze”, a nie jego najnowszych dokonań.

„Zapowiedź” w warstwie fabularnej nie oferuje zbyt wiele, jednak mając na względzie kilka świetnych scen katastroficznych i nie do końca hollywoodzkie zakończenie, trzeba przyznać, że film Proyasa stanowi całkiem udaną propozycję dla spragnionych rozrywki widzów. Egipcjaninowi udało się więc to, czemu nie sprostał niedawno Scott Derrickson i jego „Dzień, w którym zatrzymała się Ziemia” - stworzył przyzwoitą, wysokobudżetową produkcję, przy której można wypocząć po ciężkim tygodniu w pracy bądź szkole.