Jest najbardziej znanym odtwórcą postaci Jamesa Bonda. Jako dziecko uwielbiał czytać książki i komiksy, ale jego ulubioną rozrywką było chodzenie do kina. Często nawet uciekał ze szkoły, by pójść na film do miejscowego kina.

W wieku 16 lat zaciagnął się do marynarki, skąd po trzech latach został zwolniony z powodu choroby. Pracował jako murarz, przerzucał węgiel i pozował jako model do aktów, ponieważ był świetnie zbudowany. W rozpoczęciu kariery pomogło mu zwycięstwo w wyborach Mistera Universe, które wygrał w Londynie. Potem dostał niewielką rolę w musicalu "South Pacific". Jak mówi, absolutnie nie miał głosu i nie umiał tańczyć, ale "potrzebowali kogoś, kto będzie dobrze wyglądał stojąc". W 1953 r. przyjął imię "Sean".

Na ekranie zadebiutował w 1955 r. filmem "Lilacs in the Spring", jednak jego nazwisko nie pojawiło się w czołówce. Później grał w m.in. w "No Road Back" (1957), "Time Lock" (1957), "Hell Drivers" (1957), "Action of the Tiger" (1957) i "Innym miejscu" (1958). Ale dopiero rola Jamesa Bonda w "Dr No" otworzyła mu drzwi do kariery i przyniosła rozgłos. Connery stał się najbardziej znanym odtwórcą roli Agenta 007 i uznano go za najseksowniejszego z żyjących mężczyzn. Producenci Harry Saltzman i Albert Broccoli stwierdzili, że Connery "ma w sobie coś i po prostu jest Jamesem Bondem". W rolę brytyjskiego superagenta wcielił się siedem razy. Po raz pierwszy w "Dr No" w 1962 r., a po raz ostatni w 1983 w "Nigdy nie mów nigdy". Stworzył niezapomniane kreacje w "Morderstwie w Orient Expressie" (1974), "Człowieku, który chciał być królem" (1975), "Nieśmiertelnym" (1986) i "Imieniu róży" (1986) – adaptacji słynnej powieści Umberto Eco. W 1988 r. otrzymał dwie nagrody: Oscara i Złoty Glob za drugoplanową rolę w filmie "Nietykalni". W 1990 r. za rolę w "Indianie Jonesie i ostatniej krucjacie" (1989) otrzymał nominację do Złotego Globu w kategorii "najlepszy aktor drugoplanowy". Ma na swoim koncie role królów (Ryszard Lwie serce w "Robin Hoodzie-księciu złodziei", 1991), więźniów ("Twierdza", 1996), szaleńców ("Rewolwer i melonik", 1998) i złodziei ("Osaczeni", 1999).

Zmęczony sławą wyjechał z Hollywood i mieszka w Marbelli na południu Hiszpanii. Stara się unikać paparazzich i rozgłosu. Jest zapalonym golfiarzem. Bardzo interesuje się sytuacją polityczną panującą w jego rodzinnej Szkocji.

W 1973 r. rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Diane Cilento, a w 1975 ożenił z Micheline Roquebrune, z którą do dziś stanowią udane małżeństwo.

W lipcu 2000 r., w uznaniu zasług dla kultury, otrzymał z rąk brytyjskiej królowej Elżbiety tytuł szlachecki.