Charakterystyczna polska aktorka teatralna i filmowa, jedna z najciekawszych osobowości polskiego kina i sceny. Urodziła się 12 lutego 1966 roku w Krakowie, tam też w 1988 roku ukończyła studia aktorskie w PWST, rok wcześniej debiutując na deskach Teatru Starego jako Sonia w inscenizacji „Zbrodni i kary” Dostojewskiego, w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Od początku widziano w niej potencjał aktorski i wróżono ciekawą karierę.

Jej debiutem filmowym była rola w węgierskiej produkcji „Na koniec XX wieku” (1989), zaś pierwszym polskim filmem, w jakim zagrała – pochodzący z tego samego roku, polityczny obraz „Ostatni prom” Waldemara Krzystka.

Po występie w serialu „Panny i wdowy” Janusza Zaorskiego (1991) i „Taranthrillerze” Macieja Dembińskiego (1993) z powodzeniem wcieliła się w postać młodej alkoholiczki w filmie Barbary Sass „Tylko strach” (1993) z brawurową kreacją Anny Dymnej.

Rozgłos i uznanie krytyki i widzów przyniosła jej tytułowa kreacja „Faustyny” (1994) w biograficznym filmie o świętej siostrze Faustynie Kowalskiej, w reżyserii Jerzego Łukaszewicza. Rola przyniosła jej nagrodę Video Studio Gdańsk na FPFF w Gdyni, nagrodę za najlepszy występ pierwszoplanowy na MFF Państw Nadbałtyckich w Rydze oraz prestiżową Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego, przyznawaną aktorom młodego pokolenia za indywidualność artystyczną.

Rok 1995 to pamiętny występ w „Tacie” Macieja Ślesickiego, gdzie zagrała chorą psychicznie matkę (Złota Kaczka dla Najlepszej Aktorki), a 1996 – rola u boku Macieja Orłosia w filmie Krzysztofa Zanussiego „Słaba wiara”, z cyklu „Opowieści weekendowe.

W latach 1999-2005 Segda związała się na dłużej z popularną telenowelą „Na dobre i na złe”, gdzie kreowała postać Agaty, dyrektorki szpitala w Leśnej Górze. W międzyczasie zagrała w filmie Andrzeja Barańskiego „Wszyscy święci” (2002), powstałym w ramach kolejnego, znanego cyklu TV „Święta polskie” oraz ponownie spotkała się z Ślesickim na planie sensacyjnego „Show” (2003), gdzie wystąpiła jako producentka i reżyserka programu. W 2005 roku grała główną rolę w serialu „Klinika samotnych serc” oraz dołączyła do obsady „krakowskiego” filmu Artura Więcka „Barona” – „Zakochany Anioł”, w 2006 wystąpiła w niezależnej produkcji Piotra Matwiejczyka „Wstyd”, a w 2007 – w polsko – niemieckim filmie „Futro”.

Ostatnio dołączyła do obsady serialu „Barwy szczęścia” (2008), gdzie kreuje postać matki Klary.

Dorota Segda po dziś dzień związana jest z krakowskim Teatrem Starym, nie licząc przerw w latach 1997-2000, kiedy to była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Do najsłynniejszych kreacji scenicznych Segdy należy m.in. rola Ofelii w „Hamlecie (IV)” w reżyserii Andrzeja Wajdy (1989), Salomei w „Srebrnym śnie Salomei” (1993, nagroda im. Zelwerowicza) i Małgorzaty w „Fauście” (1997, Krakowska Złota Maska, nagroda im. Zelwerowicza) w reżyserii Jerzego Jarockiego, Joas w „Sędziach” (1999) i Racheli w „Weselu” (2000) w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Nieprzerwanie od 1988 roku pojawia się również w spektaklach Teatru TV.

W 1998 roku odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.

Stosunkowo często bierze udział w realizacji polskiego dubbingu do zagranicznych produkcji („Iniemamocni” 2004, „Auta” 2006, „Harry Potter i Zakon Feniksa” 2007).