Czołówka filmu sprawia wrażenie, jakby twórcy chcieli podkreślić, że historia cyrkowej słonicy Flory i Ocotillo Circus oparta jest na faktach. Pokazane zostały zdjęcia cyrku dawniej i współcześnie.

Flora, wiekowa, piegowata słonica, cierpiąca na artretyzm nie może już występować i prezentować swoich sztuczek na cyrkowej arenie. Zasługuje na emeryturę, ale kłopot w tym, że właściciela cyrku nie stać na opłacenie jej pobytu w rezerwacie dla słoni. Jego czternastoletnia córka Dawn jest bardzo przywiązana do Flory. Często z nią, a właściwie na niej, śpi i w ogóle spędza z nią dużo czasu. Gdy zapada decyzja o pozbyciu się słonicy, Dawn ukradkiem wyprowadza ją i wyrusza na długą wędrówkę do rezerwatu. Muszą pokonać setki kilometrów i wiele naturalnych przeszkód, jak rwące rzeki, czy wysokie góry. Sytuacja komplikuje się, kiedy w pościg za uciekinierkami wyrusza duet łowców zwierząt, bo raczej trudno nazwać ich myśliwymi, zwłaszcza, że brak śladów myślenia na ich obliczach.

Film ma bajkowy klimat, który podkreślają piękne pejzaże i ładna muzyka ilustracyjna, w której pobrzmiewają dźwięki pozytywki. Historia opowiedziana w nim jest ciekawa, a poszczególne jej elementy dawkowane stopniowo, tak, że układają się w zrozumiałą całość.

Jest to w sumie prosta historia, w której jednak brakuje bardzo często logiki, albo skierowana jest do łatwowiernych widzów, choć i najmłodsza widownia taka nie bywa. Nie wiadomo dlaczego Dawn rzuca się na pomoc złodziejowi. Po drugie jak to możliwe, że tak trudno wypatrzeć i wytropić ogromnego słonia, a po trzecie jakim cudem stara, schorowana słonica pokonuje setki kilometrów. Tę drugą wątpliwość zauważają sami twórcy, stąd w filmie zapewnienia policji, że takiego zbiega szybko dopadną, bo to nie igła w stogu siana. Jednak mimo nagłośnienia sprawy w mediach i social mediach bardzo trudno jest dotrzeć do uciekinierek. Czy aż tak dobrze się maskują, tak łatwo znajdują wielkie i opuszczone przez ludzi kryjówki?

Pomysł z ratowaniem Flory jest ograny, wystarczy wspomnieć serię „Uwolnić orkę”, czy film „Mia i biały lew”. Motyw dziecka, które postanawia ocalić swego zwierzęcego przyjaciela pojawiał się na ekranie często, w wielu produkcjach.

Oglądając film trudno uwierzyć, że pokazuje on długą, wyczerpującą wędrówkę, gdyż przypomina ona raczej długi spacer.

Sporo do akcji filmu wnosi wątek Sebastiana. Oboje Dawn i Sebastian doświadczyli traumatycznych przeżyć, ta podróż zbliży ich do siebie i pozwoli im się odnaleźć. Młodzi aktorzy świetnie grają swoje role i jest to ogromna zaleta filmu.

Płyta DVD daje możliwość obejrzenia filmu wielokrotnie i przy drugim seansie okazuje się, że często „oczy znajdują się na mokrym miejscu”. Film autentycznie wzrusza.

W sumie jest to ładny wizualnie i przyjemny film o miłości i szacunku dla zwierząt. Kończy się niesamowitym zdarzeniem. „Ratujmy Florę” to standardowe kino familijne, wzruszające, przygodowe z elementami grozy.