logowanie   |   rejestracja
 
Släpp taget (2024)
Czasem trzeba odpuścić
Släpp taget (2024)
Reżyseria: Josephine Bornebusch
Scenariusz: Josephine Bornebusch
 
Obsada: Josephine Bornebusch
Pål Sverre Valheim Hagen
Sigrid Johnson
Tone Danielsen
Niklas Falk
 
Premiera:
   
Filmometr:
Odradzam 50% Polecam
Ocena filmu:
oczekuje na 5 głosów
Twoja ocena:
 
Recenzja:
 
Przesilenie

Film opowiada historię rodzinną. Jak przystało na szwedzkie kino, klimat jest dość surowy. Tematyka poruszana w filmie jest dotkliwa, porusza ważne kwestie, które mogą przydarzyć się każdemu. Josephine Bornebusch nakręciła film z wszelką możliwą szczerością - może właśnie dlatego, produkcja tak uderza widza, a nawet doprowadza do łez.

W rolach głównych wystąpili  Pål Sverre Hagen (Gustav), Josephine Bornebusch (Stella - odpowiadająca za reżyserię i scenografię) oraz  Sigrid Johnson (Anna). Przedstawione kino jest autentyczne, opiera się na intensywnych kulminacyjnych momentach. To poszukiwanie szczęścia, próba zapewnienia go sobie lub swoim bliskim. To próba rozstania się z rzeczywistością, która staje się tak boląca i nie do zniesienia. Głęboki dramat przepełniony smutkiem pokazuje nam co jest w życiu istotne. Nakreśla sprawy, które pozwalają odkryć na nowo, co jest ważne, a co nie. W pewien sposób obraz pokazuje obłudę życia i jak łatwo zapętlić się w niewłaściwym kierunku. Film rozpoczyna się obrazem codziennego życia rodziny, która jest prawie w rozsypce. Ciągłe kłótnie, eskalujące żale mają jeden cel - doprowadzić do rozłamu.

Finalnie, punkt kulminacyjny w filmie  prowadzi widza do łez poprzez głęboką refleksję życia. Jednak, aby to się stało droga jest długa i wyboista. Najpierw cała rodzina wyrusza na konkurs  tańca na rurze, gdzie w zawodach ma wziąć udział Anna, ich córka. Stella (Josephine Bornebusch) i Gustav (Pål Sverre Hagen) prawie ze sobą nie rozmawiają. Dodatkowo, mężczyzna sprawia wrażenie jakby nie zależało mu na niczym. Podróż na konkurs jest męcząca, a szczególnie zmuszanie się do sztucznego uśmiechu, zapewniającego spokój dzieci, które i tak wszystko czują. Czy z tego może zrodzić się coś prawdziwego? Czy utracona miłość, zepchnięta na dalszy plan może zostać choć w części odzyskana? Może, ale to nie powstrzyma życia przez brutalnością, z jaką niechybnie uderzy.

Czasem trzeba odpuścić, jak mówi polski tytuł filmu, a czasem nie ma wyboru. Jeżeli nie ma wyboru, wszystko okazuje się bardziej emocjonalne i tragiczne. Rola Stelli została idealnie skomponowana - pokazane jest jej zmęczenie, ale i ukryta siła, dzięki której próbuje  utrzymać rodzinę razem.

Film jest niezwykle spokojny i nostalgiczny, pokazuje frustrację i bezradność codziennego życia. W bardzo prosty sposób przedstawia  jak w jednej chwili życie może ulec zmianie. Pomimo  łagodnej, powolnej akcji, obraz trzyma w napięciu aż do samego końca. To dramat, który szarpie za serca i jest to widoczne z perspektywy każdego członka rodziny. Można rzec, że film - jak na 2024 rok, reprezentuje odważne kino, obok którego nie można przejść obojętnie.

autor:
mklim
ocena autora:
dodano:
2024-11-28
Dodatkowe informacje:
 
O filmie
Pełna obsada i ekipa
Wiadomości [0]
Recenzje
  redakcyjne [1]  
  internautów [0]  
dodaj recenzję
 
Plakaty [1]
Zdjęcia [7]
Video
 
DVD
 
dodaj do ulubionych
 
Redakcja strony
  Radosław Sztaba
dodaj/edytuj treść
ostatnia modyfikacja: 2024-11-27
[odsłon: 20048]
Zauważyłeś błędy na stronie?
Napisz do redakcji.
 

Kinomania.org
 

kontakt   |   redakcja   |   reklama   |   regulamin   |   polityka prywatności

Copyright © 2007 - 2012 Filmosfera