Zanim ten film na dobre się zacznie trzeba poznać kilka faktów. Zanda mieszka sama w małym domu na jednej z łotewskich wsi. Brat Zandy – Valdis, z którym przez całe życie mieszkała, jest ojcem jej dwójki dzieci, ale obecnie odsiaduje wyrok za wykorzystywanie seksualne siostry. Listy, które przysyła do domu, nie wróżą najlepiej kazirodczej parze i z pewnością nie gwarantują spokoju ani Zandzie, ani jej dzieciom. “To wszystko twoja wina” - pisze Valdis, ale Zanda na żaden z jego listów nie odpowiada.

Film w sposób szokująco drobiazgowy i prawdziwy pokazuje bezwględne i pozbawione zasad życie ludzi na łotewskiej prowincji. Miejsce na mapie nie ma tu w zasadzie większego znaczenia, bo ten obraz wydaje się ponadczasowy i funkcjonuje ponad obowiązującymi na mapie granicami. Nadużywanie alkoholu, brak pieniędzy i perspektyw to główne przyczyny rodzinnego piekła i kłótni. Tak dzieje się również i w rodzinie Zandy, gdzie ostre awantury z matką, przyrodnim bratem i sąsiadem to chleb powszedni dnia codziennego. W to istne piekło wplątane są również i dzieci, które na kłótnie dorosłych już nie reagują, bawiąc się na śniegu. To, co jednak jest tu najbardziej szokuje to silna więź, jaka pomimo wszystko łączy tych ludzi. Tak, jak reszta rodziny, tak i dzieci czekają na Valdisa, pomimo, że jest zarazem ich wujkiem i ojcem. Nawet Zalda w chwili słabości przyznaje, że nie pozwoli bratu się poddać, choć z drugiej strony wie, że za ten związek grozi jej utrata praw rodzicielskich. Dlatego zastanawia się, czy jej sąsiad alkoholik nie zapewni jej przypadkiem lepszego, a przede wszystkim spokojniejszego i godziwszego życia.

Film kończy się nagle - w dniu powrotu Valdisa. Dalsze losy tej patologicznej rodziny wyjaśniają się w krótkim epilogu. Rozwiązanie problemów tych ludzi wymaga czasu i spokoju, o który trudno w podobnej do tej sytuacji.

źródło: internet