Polski aktor filmowy i teatralny, ostatnio często spotykany na planie seriali, słynący z pięknej barwy głosu odtwórca ról drugoplanowych. Ojciec aktora i reżysera Olafa Lubaszenki.

Urodził się 23 sierpnia 1939 roku w Białymstoku. W latach 1956 - 1962 przez 6 semestrów studiował w Akademii Medycznej we Wrocławiu, a 1963 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski w Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a dopiero w 1977 roku ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie.

Z teatrem związał się jeszcze jako student medycyny, w 1964 roku zadebiutował na profesjonalnej scenie. Aktor teatrów: Polskiego we Wrocławiu, Miejskiego w Gorzowie Wielkopolskim, Ziemi Opolskiej w Opolu, Współczesnego we Wrocławiu i Starego w Krakowie.

Jego debiutem filmowym była rola dziennikarza w „Ktokolwiek wie...” Kazimierza Kutza (1966).

Później często pojawiał się u Stanisława Lenartowicza („Upiór” 1967, „Martwa fala” 1970, „Nos” 1971) i Sylwestra Chęcińskiego (filmy TV „Pierwsza miłość” i „Diament radży” 1971, serial „Droga” 1973). 

W 1975 roku zagrał u Jerzego Sztwiertni w „Grzechu Antoniego Grudy” z Franciszkiem Pieczką, w 1977 roku wcielił się w postać Edwarda Gierka w filmie historycznym „Żołnierze wolności”, a w 1978 roku wystąpił z Jerzym Kryszakiem w psychologicznej „Próbie ognia i wody” Włodzimierza Olszewskiego i z Tomaszem Stockingerem w sensacyjnym filmie przygodowym „Sto koni do stu brzegów” Zbigniewa Kuźmińskiego.

W latach 70-tych najbardziej zasłynął jednak jako odtwórca głównej roli doktora Romana Bognara w serialu TV „Układ krążenia” Andrzeja Titkowa (1977-78).

Kolejną dekadę otworzył występami u Krzysztofa Zanussiego: w „Kontrakcie” (1980) i w brytyjsko- włoskim filmie biograficznym „Z dalekiego kraju” (1981) z Samem Neillem, Lizą Harrow i Cezarym Morawskim. 

W 1982 roku wystąpił w przygodowej produkcji kostiumowej „Oko proroka” w reżyserii Pawła Komorowskiego, w kolejnych latach ponownie spotykając się z ekipą na planie sequeli: „Przeklęte oko proroka” (1984) i „Oko proroka, czyli Hanusz Bystry i jego przygody” (1985).

Zagrał też u Andrzeja Barańskiego w „Kobiecie z prowincji”, u Krzysztofa Langa w „Remisie” i u Rafała Kalinowskiego w „Zamianie” (wszystkie z 1984 roku); u Marty Meszaros w („Dzienniku dla moich ukochanych” 1987) i u Janusza Zaorskiego („Piłkarski poker” 1988). 

W 1987 roku po raz pierwszy spotkał się na planie z Olafem Lubaszenką, grając jego ojca w filmie „Sonata marymoncka” Jerzego Ridana.

Ponownie wcielił się w postać lekarza w serialu „Crimen” (1988) Laco Adamika oraz wziął udział w słynnej „Lawie” Tadeusza Konwickiego (1989).

W kolejnych latach stale spotykał się z synem na planie filmów Władysława Pasikowskiego („Kroll” 1991, „Psy” 1992, „Słodko- gorzki” 1996, „Operacja Samum” 1999), Jana Kidawy- Błońskiego („Pamiętnik znaleziony w garbie” 1992, „Wirus” 1996), zaś przede wszystkim na planie produkcji zrealizowanych przez syna: sensacyjny „Sztos” (1997), „Chłopaki nie płaczą” (2000), „Poranek kojota” (2001), „E=mc²” (2002). Oboje zagrali też w epizodycznych rolach w filmie Stevena Spielberga „Lista Schindlera” (1993).

Pojawił się na planie głośnych produkcji: „V.I.P.” (1991) Juliusza Machulskiego, „Młode wilki” (1995) Jarosława Żamojdy, jako święty Piotr w „Legendzie Tatr” (1994) Wojciecha Solarza i jako inkwizytor Albert z Płocka w baśni Krzysztofa Gradowskiego „Dzieje mistrza Twardowskiego” (1995) z Danielem Olbrychskim.

Ostatnio brał udział głównie w produkcjach TV, z czego największą popularność przyniosła mu rola Teodora w telenoweli „M jak miłość” (2005-2007). Wystąpił też w serialu „Dom niespokojnej starości” (2005) Adka Drabińskiego, „zagrał” (wyłącznie głos) ojca tytułowego bohatera serialu „Kasia i Tomek” (2003), pojawił się gościnnie na planie „Niani” (2006) a ostatnio – dołączył do ekipy serialu „Barwy szczęścia” (2008).

Bardzo często zatrudniany jest w filmach do roli „ojca głównego bohatera”, kilkakrotnie wcielił się w postacie: oficera/kapitana, lekarza i duchownego/biskupa. 

Z racji przyjemnego tembru głosu, często brał udział w realizacji dubbingu (ostatnio: „Tajemnica twierdzy szyfrów” 2007).