Jedna z największych gwiazd muzycznych na świecie, królowa popu i skandalizująca ikona pop-kultury, od początku kariery związana z kinem – nie tylko jako odtwórczyni filmowych piosenek, ale również aktorka, producentka, a ostatnio – także reżyserka i scenarzystka. Rekordzistka jeśli chodzi o liczbę zdobytych Złotych Malin.
Urodziła się 16 sierpnia 1958 roku w Bay City w stanie Michigan, dorastała na przedmieściach Detroit w wielodzietnej rodzinie, jako jedna z ośmiorga dzieci (wliczając dwójkę przyrodniego rodzeństwa). Już jako pięcioletnie dziecko zaliczyła lekcję szybkiego dorastania - po śmierci matki, która zmarła na raka w 1963 roku, to właśnie na nią spadła część obowiązków związanych z prowadzeniem domu i opieką nad młodszym rodzeństwem.
Jako nastolatka była outsiderką - miała swój własny styl, pasjami słuchała muzyki klasycznej, a większość wolnego czasu spędzała w lokalnym klubie tanecznym. Sukcesy w tej dziedzinie umożliwiły jej otrzymanie stypendium w University of Michigan (1976), jednak już po roku zrezygnowała z nauki i wyjechała do Nowego Jorku, by tam szukać szczęścia i możliwości zaistnienia na tanecznej scenie. Ostatecznie, jak wiadomo, postanowiła podążyć ścieżką kariery muzycznej.
Pierwsze sukcesy w tej dziedzinie osiągnęła w 1983 roku, jednak prawdziwym przełomem był nagrany rok później album „Like a Virgin” – to właśnie on w krótkim czasie przyniósł tej, nikomu nie znanej dziewczynie z Michigan, międzynarodową sławę i rozpoznawalność, jak również status jednej z najbardziej wpływowych gwiazd muzycznego show-biznesu. Madonna szybko stała się jedną z najwyrazistszych ikon pop-kultury, a nadany jej jeszcze w latach 80-tych tytuł „królowej muzyki pop” dzierży po dziś dzień.
Mniej więcej w tym samym czasie, gdy rozkwitła kariera muzyczna panny Ciccone, zdecydowała się jednocześnie spróbować swoich sił jako aktorka. Jej debiutem była rola w niezależnym filmie kryminalnym „A Certain Sacrifice” Stephena Jona Lewickiego (1985). Jeszcze w tym samym roku wzięła udział w dwóch hollywoodzkich filmach – producenci kuli żelazo, póki gorące, licząc na to, że popularność Madonny przełoży się na wyniki w box-ofiice’sie.
W 1985 roku pojawiła się w tytułowej roli w dość dobrze przyjętej komedii „Rozpaczliwie poszukując Susan” z Rosanną Arquette i Aidanem Quinnem i zagrała mały epizod w filmie „Zwariowałem dla ciebie”, dla potrzeb którego powstał jeden z jej słynnych przebojów – „Crazy For You”.
Kolejne filmy z jej udziałem okazały się jednak totalną klapą – szczególnie przygodowa, osadzona w latach 30-tych komedia „Niespodzianka z Szanghaju”, gdzie wystąpiła u boku ówczesnego męża, Seana Penna (1986, Złota Malina).
Rok 1988 przyniósł jej debiut na Broadwayu w sztuce „Speed-the-Plow” Davida Mameta, jak również pierwszą z pięciu nominacji do Złotego Globu w kategorii Najlepsza Piosenka, za utwór „Who’s That Girl?” do filmu pod tym samym tytułem, z jej gwiazdorskim udziałem. Pozostałe nominacje do tej nagrody otrzymała za piosenki do filmów: „Ich własna liga” (1992), „With Honors” (1994), „Austin Powers 2: Szpieg, który nie umiera nigdy” (1999) i „Śmierć nadejdzie jutro” (2002).
Dość dobrze przyjęte były występy Madonny w komedii kryminalnej „Dick Tracy” w reżyserii i z udziałem jej ówczesnego partnera, Warrena Beatty (1990, nominacja do Saturna) oraz w pastiszowych „Cieniach we mgle” Woody’ego Allena (1992), jednak rola w erotycznym thrillerze „Sidła miłości” z Willemem Dafoe i Julianne Moore, prócz nominacji do MTV Movie Award w kategorii Najbardziej Pożądana Kobieta przyniosła jej też kolejną, niechlubną Złotą Malinę (1993).
Zanim nadszedł najjaśniejszy moment aktorskiej ‘kariery’ Madonny, wzięła udział w tak głośnych filmach, jak „Cztery pokoje” i „Brooklyn Boogie” (oba z 1995 roku), partnerowała też Jamesowi Russo na planie „Niebezpiecznej gry” Abla Ferrary (1993).
Jedyną rolą Madonny, która bezsprzecznie wzbudziła aprobatę krytyki, była tytułowa kreacja w biograficznym musicalu „Evita” w reżyserii Alana Parkera, z Antonio Banderasem u boku (1996). Rola słynnej Argentynki przyniosła jej Złoty Glob oraz nominację do MTV Movie Award dla Najlepszej Aktorki, zaś piosenka „You Must Love Me” w jej wykonaniu zdobyła Oskara.
Znakomita kreacja nie ustrzegła ją jednak przed otrzymaniem specjalnej, jubileuszowej Złotej Maliny dla Najgorszej Aktorki Stulecia (2000), jak również kolejnych statuetek za późniejsze występy: w „Układzie prawie idealnym” (2000), bondowskim filmie „Śmierć nadejdzie jutro” (2002) i w „Rejsie w nieznane” w reżyserii drugiego męża, Guya Ritchie (2002).
Nieugięta przed nowymi wyzwaniami, w 2008 roku debiutowała jako scenarzystka i reżyserka komedii „Mądrość i seks”. Była również producentką wykonawczą tego filmu.
Poza tym wyprodukowała takie obrazy, jak: głośny dokument „W łóżku z Madonną” (1991), dwie części komedii akcji „Agent Cody Banks” z Hilary Duff (2003, 2004), telewizyjną komedię romantyczną „30 dni do sławy” (2004), dokumentalne „Sekrety Madonny” (2005) i „I Am Because We Are” wg własnego scenariusza (2008).
W 2006 roku użyczyła głosu księżniczce Selenii – bohaterce animowanego filmu „Artur i Minimki” Luka Bessona.
