Film opowiada mroczną, tworzącą niemal przypowieść, historię o zdradzie, lojalności i dorastaniu. Widzimy świat oczami dziesięcioletniego chłopca, który opiekuje się chorą matką i odwiedza ojca odsiadującego wyrok w więzieniu. Monotonię życia głównego bohatera przerywa pojawienie się obcego - intruz burzy panujący dotychczas ład. Dziecko jest uwikłane w realia dorosłych, pełni rolę puer senex, dziecka, które musi zachowywać się jak dojrzały mężczyzna, a jednocześnie żyje w świecie fantazji, gdzie przyroda jest żywa i świadoma, gdzie przedmioty mają moc, a wszelkie działania są magiczne.

Jak mówi reżyser: "Chciałem zrobić film o świecie dziecka, w którym otaczająca rzeczywistość i świat wyobraźni są równie realne, o świecie, który jest tajemniczy i nieznany".

Pełno w tym filmie niedomówień, fabuła bazuje zaś na czystych emocjach. Jak w pierwotnych założeniach kina, słowo jest tu zbędne, a napięcie buduje się samym obrazem, podstawowym gestem, symboliczną reakcją. Wszystko spaja atmosfera niepokoju i bliżej niezdefiniowanej grozy. Chłodne, wręcz ascetyczne piękno kadrów nie przenosi nas do Krainy Czarów. Świat dorosłych jest bowiem pełen mroku i bólu.

źródło: internet