Historia Heleny Citron i Franza Wunscha to opowieść o miłości pomiędzy żydowską więźniarką w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, a austriackim oficerem SS. Kobieta była jedną z pierwszego tysiąca kobiet przetransportowanych do obozu. Wkrótce trafiła tam także siostra Heleny, Roza Citron wraz z dziećmi. Film stanowi dokument-wspomnienie, jednak jednocześnie jest niesztampową mozaiką zdjęć, oryginalnych nagrań, łączących przeszłość z teraźniejszością.
W 2020 roku podczas Docativ International Documentary Film Festival, obraz nagrodzono tytułem – najlepszy izraelski film. Za reżyserię odpowiada izraelska artystka Maya Sarfaty. Ten wyjątkowy i niekonwencjonalny pomysł, pokazujący miłość w niemożliwych czasach jest niezwykły nie tylko z uwagi na dramatyzm, autentyczność, ale pozwala uchwycić piekło wojny w swej najczystszej postaci. Osobliwy stosunek pomiędzy bohaterką a Franzem Wunschem przejawiał się w okazywaniu wsparcia kobiecie i jej najbliższym. I choć związek Żydówki i oficera SS był surowo zabroniony, a wręcz groził śmiercią, Franz robił wiele, aby ochronić swoją wybrankę. Jednocześnie przejawiał niezwykłą brutalność wobec innych więźniów. Należy zaznaczyć, że to on uratował siostrę Heleny przed zagazowaniem w komorze. Poświęcił jednak jej dzieci, gdyż jak sam twierdził, nie widział możliwości uratowania wszystkich.
Zalążkiem produkcji stała się opowieść instruktorki teatralnej, będącej siostrzenicą Heleny Citron. Tę właśnie historię postanowiła wyreżyserować jeszcze będąca dzieckiem Maya Sarfaty. Jak sama wskazuje, przez lata, chciała przedstawić opowiedziane zdarzenia. W końcu udało jej się nawiązać kontakt z córką oficera SS.
Podczas seansu pada jedno z najbardziej zastanawiających pytań: czy w obozie można być szczęśliwym? Wbrew pozorom ocenianie Franza Wunscha może być bardzo łatwe lub bardzo trudne, nawet prawie niemożliwe. Najistotniejsze sceny przedstawione w filmie są zobrazowane w formie rekonstrukcji zdarzeń. Stosowana jest technika fotomontażu, w której wykorzystano jedynie stare zdjęcia z okresu II Wojny Światowej. To, co widzimy na pewno jest niepokojące. W filmie dowiadujemy się, że spośród dużej grupy oficerów SS, przed sądem stanęło jedynie czterech winnych, a ostatnim z nich był Franz Wunch.
Maya Sarfaty zasłynęła również z takich produkcji jak: „The Most Beautiful Woman”, „Overtime”, „Remember Ata’lle” czy „Still Water. Forma tworzenia w „Miłości w czasach zagłady” pozwala zobaczyć historię Heleny i Franza z zupełnie innej – współczesnej perspektywy. Z pewnością jest to pozycja, którą warto obejrzeć ze względu na walory historyczne i niezwykłą technikę artystyczną.
