Nazywany jest Busterem Keatonem z Hong Kongu. Jego rodzina była tak biedna, że w momencie jego urodzin była skłonna sprzedać go brytyjskiemu lekarzowi, który odbierał poród, ponieważ nie byli w stanie zapłacić mu rachunku, ani nakarmić dziecka. Potem jednak ojciec znalazł pracę jako kucharz, a matka jako pokojówka we francuskim konsulacie w Hong Kongu. Za jakiś czas przenieśli się do Australii, gdzie pracowali w amerykańskiej ambasadzie, a mały Chan dorastał. W 1961 roku jako sześcioletnie dziecko został wysłany samotnie z powrotem do Honk Kongu, gdzie został oddany na dziesięć lat pod opiekę Chinese Opera Research Institute. Od piątej nad ranem do blisko północy młody Chan poddawany był rygorystycznemu treningowi prowadzonemu według programu technik Opery Pekińskiej. Uczono go śpiewu, tańca, choreografii, pantomimy, akrobatyki i różnych stylów sztuk walki, posługiwania się bronią, a wszystko odbywało się pod ścisłym nadzorem Yu Shan Yuan, dyrektora szkoły, który nie stronił od fizycznego karania uczniów chłostą albo ograniczaniem jedzenia.

Młody Chan, zwany wtedy Yuan Lou, stał się członkiem studenckiej grupy teatralnej Seven Little Fortunes, gdzie występował ze swoimi utalentowanymi kolegami Samo Hung i Yuen Biao. The Three Brothers, jak siebie nazwali, stworzyli trio komediowe i po latach zagrali w komedii akcji "Wheels on Meals" (1983) i w "Dragon Forever" (1988) wyreżyserowanych przez Hung oraz w "Project A" (1983) w reżyserii Jackie Chana. Chan trenował w tym czasie taekwondo, hapikido, judo, a nawet boks.

Chan zaczął swoją filmową karierę filmem kantońskim "Big and Little Wong Tin Bar" (1962) gdy miał osiem lat. Potem pojawił się w wielu śpiewanych filmach z Hong Kongu. W wieku dziesięciu lat miał na swoim koncie ponad dwadzieścia pięć ról w filmach. Szkołę skończył w wieku siedemnastu lat przyjmując imię Chen Yuan Long i od razu zaczął pracować jako kaskader, statysta i specjalista od sztuk walki w Show Brothers Studio. Grając jako dubler Mr. Suzuki w filmie "Fist of Fury / The Chinese Connection" (1971) został zauważony i doceniony przez samego Bruce'a Lee. W końcu Jackie stał się najlepiej opłacanym artystą w całym Hong Kongu i zyskał coraz większa sławę za granicą, szczególnie w Japonii i innych krajach azjatyckich.

Po śmierci Bruce'a Lee poszukiwano aktorów, którzy będą kontynuować gatunek na tym samym poziomie, ale Chan nie miał zamiaru być tylko naśladowcą legendy "kina kopanego" i swoim reżyserskim debiutem "Shi di chu ma" - "The Young Master" (1980) stworzył nowy odłam filmu "martial arts" - kombinację komedii slapstickowej w stylu Bustera Keatona i kina akcji. Zaczynając od filmu "The Big Brawl" (1980) Chan rozpoczął swe próby zaistnienia na rynku amerykańskim. Wystąpił w "Cannonball Run" Burta Reynoldsa oraz między innymi jako nowojorski glina w "The Protector" (1989) obok Danny'ego Aiello. Początkowo amerykańscy odbiorcy nie zaakceptowali tego niekonwencjonalnego kina, aby potem odkryć w pełni Jackiego Chana, co przyniosło mu sukces komercyjny w Hollywood. Potwierdzeniem tego są takie role jak w "Godzinach szczytu" (1998) czy "Królu komedii" (1999).