"Terrifier 3" reżyserii Damien'a Leone'a trafił ponownie do kin. Nie ma tu co owijać w bawełnę, efekty specjalne zdecydowanie weszły na nowy poziom. Już kilka dni od premiery słyszeliśmy donosy, że przerażający klaun Art (David Howard Thornton), kolejny raz przeraża widzów do tego stopnia, że niektórzy odczuli potrzebę opuszczenia sal kinowych.
Trzeba to przyznać, że Leone to mistrz od efektów gore i nikt, kto lubi krwawe sceny, nie ma podstaw do narzekania na jego kompetencje w tym zakresie. Znany jest z zamiłowania do realizmu w efektach specjalnych, nad którymi pracował sam od pierwszej części. W obydwóch odsłonach, były one wyjątkowo brutalne i realistyczne, co zawdzięcza jego umiejętnościom charakteryzacji. Pomogło to wybić się Artowi the Clown jako kultowej postaci horroru.
W "Terrifier 3" poziom efektów specjalnych i ich precyzyjność mocno wzrosły. Produkcja pracowała z większym zespołem oraz nowym studiem specjalizującym się w praktycznych efektach, co pozwoliło na jeszcze bardziej szczegółowe odwzorowanie poszczególnych scen.
Należy mocno podkreślić jak wielką rolę odgrywają te drastyczne i mocno realistyczne sceny mordów, dla sukcesywności serii filmów i samej postaci groteskowego klauna Arta. W większości to one przyciągają fanów horroru przed ekran kina. "Terrifier 2" został uznany za najstraszniejszy film roku, głównie ze względu na ekstremalny poziom brutalności, która doprowadzała niektórych widzów do omdlenia i wymiotów w trakcie seansu.
Film wywołał także wiele reakcji dzięki dłuższemu czasowi trwania, pozwalając reżyserowi, Damienowi Leone, na rozwinięcie postaci i dodanie psychodelicznych scen, takich jak surrealistyczna sekwencja w „Clown Cafe”, która wprowadza widzów głębiej w zakręcony świat Arta. "Terrifier 2" okazał się także sukcesem kasowym, przekraczając oczekiwania, co dodatkowo przyciągnęło fanów szukających ekstremalnych wrażeń.
Dobry horror to jednak nie sama charakteryzacja, ale też fabuła i tu niestety nie sprostał on oczekiwaniom widzów. Niektóre z głównych zastrzeżeń widzów, dotyczą nadmiaru przemocy i powtarzalności scen. Choć film nadal cieszy się uznaniem za wyjątkowe efekty gore, niektóre osoby uważają, że brutalność staje się momentami zbyt przytłaczająca, a kilka zabójstw powtarza schematy z poprzednich części.
Mimo że Damien Leone rozwija historię Arta, pozostawia wiele nierozwiązanych wątków, które mogą pozostawić widzów z poczuciem niedosytu. Historia postaci nie jest wystarczająco rozbudowana, a niektóre pytania pozostają bez odpowiedzi.
Pierwotny zamysł serii Terrifier skupiał się na tworzeniu prostego, brutalnego horroru slasherowego, osadzonego wokół postaci sadystycznego klauna, który choć nie wydaje z siebie ani jednego słowa, to przeraża samym swoim uśmiechem szaleńca. Początkowo film miał koncentrować się głównie na efektach specjalnych i makabrycznych scenach, bez głębszej fabuły. Jednak z czasem twórca, Damien Leone, zdecydował się na rozwinięcie historii i nadanie postaciom bardziej złożonych motywacji.
Druga część serii wprowadziła nowe wątki związane z rodzeństwem Sienną (Lauren LaVera) i Jonathanem (Elliott Fullam), którzy walczą z Artem i jego demoniczną towarzyszką, tzw. Pale Girl (Samantha Scaffidi). Pomimo tego, że widzowie mieli duża nadzieję, na rozwinięcie wątku tego mrocznego duetu, wciąż budzi on duże wątpliwości i nie zostaje w pełni wyjaśniony. Rola Pale Girl w trzeciej części jest niejasna, a pytanie o dalsze plany tej postaci pozostaje otwarte. Również kwestia powiązań rodzinnych między Art the Clownem a rodzeństwem Shawów, pozostaje owiana tajemnicą, podobnie jak pochodzenie głównego antagonisty, które fabuła "Terrifier 3" miała rozjaśnić.
Choć tempo filmu jest lepsze w porównaniu do drugiej części, niektórzy krytycy zauważają, że atmosfera grozy nie jest już tak intensywna jak w poprzednich częściach, a momenty szoku są mniej efektywne, ponieważ reżyser stawia na coraz bardziej brutalne sceny niż na budowanie napięcia.
Ekstremalny poziom brutalności nadal jest atutem filmu i przyciąga wielbicieli gatunku, choć nie wszystkim przypadł on do gustu. Pomimo dynamiczniejszego tempa niż w poprzednich częściach, "Terrifier 3" traci nieco na budowaniu atmosfery grozy, co prowadzi do zarzutów o powtarzalność i brak innowacyjności. Leone skupia się bardziej na makabrycznych scenach niż na rozwoju postaci i dawaniu nowych odpowiedzi na kolejne pytania. Uderza to niestety rażąco w ostateczną ocenę i odbiera zainteresowanie.
