Aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa, o charakterystycznym, nieco tajemniczym uśmiechu i niezwykle ciepłym wyrazie twarzy. Sławę zdobyła głównie dzięki licznym rolom na małym ekranie.

Urodziła się 16 grudnia 1947 roku w Bytomiu. W 1969 roku ukończyła PWST w Warszawie i z miejsca dostała angaż w stołecznym Teatrze Polskim, z którym związana jest do dziś.

Grywała zarówno w repertuarze klasycznym, jak i współczesnym. Dała się poznać szerokiej publiczności teatralnej, jak i widzom Teatru TV w sztukach Shakespeare'a, Moliera, Schillera, Corneille'a, Wyspiańskiego, Mrożka i wielu innych. W filmie zadebiutowała w 1968 roku. Była to nowelka telewizyjna z serii „Świat grozy”, zatytułowana „Duch z Canterville” w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich.

W latach 70-tych zasłynęła rolami w adaptacjach literatury: Anki, narzeczonej Borowieckiego (w tej roli Daniel Olbrychski) w dziele Andrzeja Wajdy „Ziemia obiecana” (1974), Joanny Podborskiej w „Doktorze Judymie” Włodzimierza Haupe z Janem Englertem w roli głównej, Celiny w „Nocach i dniach” Jerzego Antczaka (oba w 1975), a zwłaszcza dzięki głównej roli Maryni w „Rodzinie Połanieckich” Jana Rybkowskiego (1978, zespołowa Nagroda Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i Telewizji).

Na początku lat 80-tych wzięła udział w popularnych serialach „Jan Serce” Radosława Piwowarskiego i w „Najdłuższej wojnie nowoczesnej Europy” Jerzego Sztwiertni (oba w 1981) oraz w kolejnej serii „Rodziny Połanieckich”, tym razem zatytułowanej „Marynia” (1983).

W 1984 roku wystąpiła w pierwszym z serii filmów o Adasiu Miauczyńskim w reżyserii Marka Koterskiego, zatytułowanym „Dom wariatów”, trzy lata później ponownie spotkała się z Jerzym Sztwiertnią na planie adaptacji „Komediantki” (1987).

W 1994 roku, po kilku latach przerwy wystąpiła w filmie dla młodych widzów „Panna z mokrą głową” Kazimierza Tarnasa, w 1996 – zagrała u Krzysztofa Zanussiego w „Damskim interesie”, filmie z telewizyjnego cyklu „Opowieści weekendowe”.

W latach 1997-2000 związana była z serialem TV „Złotopolscy”, gdzie występowała jako Barbara, żona senatora Złotopolskiego (w tej roli Kazimierz Kaczor).

W 1998 roku wystąpiła wraz z Teresą Lipowską w filmie albańskiego reżysera, zatytułowanym „Pułkownik Bunkier”. Ostatnio bierze udział w serialu TV „Kopciuszek” (2006-2007).

Anna Nehrebecka zasłynęła z wieloletnich programów recytatorskich, wykonywanych w radiu i telewizji. Z podobnymi programami, cieszącymi się dużym zainteresowaniem, występowała w okresie stanu wojennego w kościołach i domach prywatnych.

Ostatnimi czasy z kolei, recytowała poezję na występach w Europie, Australii, Nowej Zelandii i w Stanach Zjednoczonych. Od 1982 roku związana jest blisko z życiem kulturalnym Kościoła – uczestniczy w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej, organizuje wieczory poetyckie.

W latach 2001-2007 mieszkała w Brukseli, wraz z mężem Iwem Byczewskim - doktorem prawa międzynarodowego, Ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej przy Królestwie Belgii.

W 1975 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

W 2005 roku, podczas X Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd.