Film powstał na podstawie prawdziwej historii Jeremy'ego Campa - gwiazdy muzyki chrześcijańskiej i jego ukochanej - Melissy.

Gwiazdor nie jest w Polsce zbyt znany, za to w Ameryce sprzedaje miliony płyt, koncertował na stadionach i cieszy się dużą popularnością. Film braci Erwin skupia się na początkach kariery Campa, kiedy z Indiany przyjeżdża do Kalifornii na studia w College'u Wspólnoty Chrześcijańskiej Golgota.

Zakochuje się z wzajemnością w uroczej dziewczynie, próbuje pisać teksty i komponować piosenki, zaczyna nawet nagrania w studio. Wydaje się, że wszystko układa się wspaniale, jednak młodzi ludzie na jakiś czas się rozstają, a tym, co sprawi, że znów będą razem, okaże się porażająca diagnoza. Melissa dowiaduje się, że jest ciężko chora, musi przejść operację i jej szanse na wyzdrowienie są niewielkie. Jeremy jest dla niej prawdziwym oparciem. Obojgu sił dodaje wiara, miłość pomaga przetrwać najtrudniejsze chwile, a siła modlitwy okazuje się sprawiać cuda.

"Wierzę w Ciebie" to połączenie filmu religijnego, muzycznego i biograficznego. Z początku bardzo przypomina komedię romantyczną, później ewoluuje w dramat. Jeśli chodzi o tę pierwszą część, to romansowanie bohaterów wygląda sztucznie, postaci zachowują się infantylnie, szczególnie dziewczyna, która nie chce okazywać swych uczuć, ze względu na przyjaciela. Scena spotkania młodzieży na plaży sprawia wrażenie, jakby była nagrana w studio, przypadkowe spotkania nie wyglądają na przypadkowe, a jedna randka Melissy i Jeremiego jest tak romantyczna i przegadana, że aż mało wiarygodna. Bardzo dużo w tym przesadnego wystudiowania, sztywności.

Zdjęcia są dość ciekawe, szczególnie te ukazujące krajobrazy, a sporo jest ujęć z lotu ptaka.

Warstwa muzyczna filmu to głównie utwory Jeremy'ego Campa - nastrojowe piosenki muzyki chrześcijańskiej. Spodobają się fanom takiej muzyki, innym mogą wydać się nieco nudne.

Film jest ogólnie trochę za długi i za dużo w nim klisz.

Jedną z jego wad są też słabe dialogi. Rażą sztucznością i dużą ilością filozoficznych treści. Są mało spontaniczne i nie brzmią jak rozmowy młodzieży.

Ogólnie oprawa wizualna tej wielkiej tragedii jest zbyt cukierkowa, kolorowa, malarska. Wielu scenom towarzyszy niebieska poświata, albo zachód słońca.

Sama historia jest poruszająca, godna poznania. Wiara, miłość i nadzieja młodych, wzajemne oddanie, oparcie w chorobie, to tematy nieczęsto poruszane na ekranie.

K.J. Apa (gwiazda kultowego serialu "Riversdale") bardzo przekonywająco wciela się w rolę muzyka i człowieka, który zrobi wszystko, by jego ukochana wyzdrowiała. Świetnie prezentują się na ekranie Shania Twain w roli jego pełnej ciepła matki i Gary Sinise w roli jego ojca.

Zakończenie filmu mówi o dalszych losach Jeremy'ego Campa. Muzyk pojawia się na ekranie. Nie sam, co sprawia, że historia miłości do Melissy gdzieś się oddala, a na myśl przychodzi powiedzenie "nikt nie jest niezastąpiony". Lepiej sprawdziłoby się chyba dodanie krótkiego tekstu o jego dalszej historii na zakończenie.

Wraz z napisami końcowymi pojawia się adres strony, na którą można wejść, by poruszyć tematy związane z wiarą.