Obserwacja innych i praca to dwa kluczowe tematy dokumentu Fredericka Wisemana, filmowca, portretującego nie ludzi, lecz instytucje. La Danse jest prześwietleniem Baletu Opery Paryskiej. Wiseman patrzy na scenę, zagląda do garderoby, księgowości, kafeterii, obserwuje stolarzy budujących scenografię, krawcowe szyjące kostiumy, posiedzenie zarządu i – przede wszystkim – mordercze treningi baletnic.

Balet Opery Paryskiej w obiektywie Wisemana funkcjonuje jak dobrze zestrojona maszyna z tysiącem trybików, obracających się po to, by w efekcie wyczarować przedstawienie zwiewne, lekkie i przeczące prawom grawitacji. To, co dzieje się za kulisami jest mozolną pracą u podstaw.

źródło: internet