Przyznam szczerze, że bardzo sceptycznie podchodziłem do seansu najnowszego filmu Diane English pt. „Kobiety”. Obawiałem się, że po raz kolejny będę miał do czynienia z głupkowatą, feministyczną komedią w stylu „Seksu w wielkim mieście”. Na szczęście pani reżyser (która jest także autorką scenariusza) postanowiła pokazać kobiecy świat z zupełnie innej perspektywy. Tu nie wszystko musi być od razu glamour i trendy, natomiast problemy przedstawione w obrazie zdecydowanie nie sprowadzają się jedynie do ukazania dylematów dotyczących kiecek, tipsów i seksu. Dzięki ciekawemu i oryginalnemu pomysłowi na film oraz świetnie dobranej obsadzie mogę z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że mamy do czynienia z produkcją godną uwagi.

Film opowiada o perypetiach czterech przyjaciółek, o ich problemach, troskach i życiowych wyborach. Główna bohaterka Mary Haines (Meg Ryan) to klasyczny przykład kobiety, która u boku bogatego męża wiedzie dostatnie, aczkolwiek niesamowicie puste, życie. Pewnego dnia, dowiaduje się, że jej życiowy partner Steven zdradza ją od jakiegoś czasu z młodszą i niezwykle atrakcyjną sprzedawczynią (w tej roli seksowna Eva Mendes). Najlepszą przyjaciółką Mary jest zimna i na pierwszy rzut oka pozbawiona uczuć Sylvia Fowler, redaktor naczelna jednego z pism o modzie, która aby zachować upragnioną posadę nie cofnie się nawet przed zdradą najważniejszych wartości. Nieco na drugim planie znajdują się także: będąca w ciąży Edie (Debra Messing) oraz niesamowicie bezpośrednia (i najbardziej zabawna) Alex (w tej roli Jada Pinkett Smith). Warto w tym miejscu podkreślić, że wszystkie aktorki doskonale wczuły się w nieco teatralny charakter tej opowieści.

Mamy w tym obrazie zasadniczo wszystko, co kojarzy nam się z „kobiecym światem”. Obserwujemy nie tylko rozmowy o najnowszych trendach w modzie czy upiększaniu swego ciała botoksem, ale także znacznie głębsze problemy, takie jak zachowanie w obliczu zdrady, nagła świadomość niezrealizowania swoich ambicji, nieumiejętność porozumienia się z dorastającą córką etc. Wszystko to Diane English serwuje nam w niezwykle subtelnej i ładnie sfilmowanej formie. Nie doszukamy się tutaj idiotycznych, sprośnych oraz bawiących jedynie dojrzewających nastolatków dowcipów. Można nawet śmiało powiedzieć, że przez stonowaną formę filmu, bardziej sprawdza się on jako porządne kino obyczajowe niż komedia (którą chyba miał w założeniu być). „Babski” klimat produkcji spotęgowany został poprzez niemal całkowite usunięcie z filmu mężczyzn. Nie widzimy ich twarzy, nie słyszymy ich głosów, egzystują oni niejako „z boku”. Są biernymi uczestnikami akcji, którzy jedynie czasami stają się siłą napędową (najczęściej nieprzyjemnych) wydarzeń.

Film ten pokazuje także nam wszystkim (bez względu na płeć) pewne oczywiste prawdy. Paradoksalnie dzięki niemu kobiety mogą się przekonać jak bardzo świat, w którym rola mężczyzn byłaby tak zmarginalizowana, byłby pusty i nienaturalny. Panowie zaś, po seansie na pewno dojdą do wniosku, jak mało wiedzą o potrzebach i pragnieniach płci przeciwnej, i jak często nie potrafią docenić swoich dam. Wielką siłą „Kobiet” jest fakt, iż na pewno sprawdzą się one podczas romantycznego seansu we dwoje, w gronie najbliższych, a także przyjaciółek / przyjaciół. Gorąco polecam.