Taniec to zjawisko trudne do zamknięcia w sztywne ramy, to forma sztuki wyrażająca ruchem najróżniejsze emocje od radości po smutek, ściśle związana z wewnętrzną ekspresją i uczuciami tancerza. Dokument Tomera Heymanna „Mr. Gaga” przedstawia istotę tańca według Ohada Naharina, jednego z najwyrazistszych choreografów ostatnich lat. Film to ciekawie skomponowany biograficzny obraz, przeplatany archiwalnymi nagraniami występów Naharina oraz jego grupy tanecznej, ukazany na tle ważnych wydarzeń z najnowszej historii Izraela, których bohater miał okazję być świadkiem.
Tomer Heymann to autor dokumentów poświęconych sprawom współczesnego Izraela (m.in. „Papierowe laleczki” czy „Królowa bez korony”). W „Mr. Gaga” dokumentalista w intrygujący sposób przedstawia życiorys jednej z najsławniejszych postaci w historii izraelskiej sztuki tańca – Ohada Naharina, autora sławnego i innowacyjnego języka ruchu zwanego GaGa, który zrewolucjonizował sztukę taneczną na świecie. GaGa to sposób pomagający zrozumieć tancerzowi swoje wewnętrzne „Ja” oraz okiełznać zwierzę, które ukryte jest w każdym z nas.
Film chronologicznie przedstawia poszczególne etapy życia bohatera, od początków jego tanecznej pasji, przez służbę wojskową, naukę w School of American Ballet, aż po powrót do Izraela i objęcie stanowiska dyrektora artystycznego Batsheva Dance Company. Dokument jest przemyślanie poprowadzoną historią, w której narratorem jest sam Naharin. Bohater wypada w tej roli perfekcyjnie, od pierwszych minut intrygując widza, przemierza wraz z nim kolejne etapy swojego życia, ubogacając przy tym opowieść w przemyślenia zgodne z jego życiową filozofią. Drogę, jaką przychodzi widzom przemierzyć wraz z bohaterem dopełnia znakomita muzyka autorstwa Ishaia Adara dodająca klimatu całej historii.
Fabuła lawiruje pomiędzy opowieściami Ohada Naharina a wypowiedziami osób, z którymi współpracował (m.in. Judith Brien Ingber czy aktorki Natalie Portman), jak również jego rodziny i przyjaciół. Obraz wzbogacony jest w archiwalne nagrania z występami bohatera, jego utalentowanej pierwszej żony Mari Kajiwara oraz tancerzy wykonujących oszałamiające choreografie Naharina. Elementy te stanowią zarówno potrzebną widzom odskocznię pomiędzy wkraczaniem w kolejne etapy życiorysu bohatera, jak również umożliwiają, choć na chwilę przeniesienie się do jego tanecznego świata często pełnego wyrzeczeń.
„Mr. Gaga” to zarówno film biograficzny, jak i opowieść odsłaniająca wewnętrzne i intymne przeżycia bohatera, a także jego stosunek do doświadczeń takich jak miłość, śmierć czy dążenie do artystycznej perfekcji zarówno na parkiecie, jak i wewnątrz tancerza.
Dokument Tomera Heymanna nie jest kolejną pompatyczną opowieścią nazbyt gloryfikującą bohatera, nie jest również kolejną zanudzającą widza lekcją historii. „Mr. Gaga” to idealnie wyważony, intrygujący dokument, który od pierwszych minut wciąga i trzyma w napięciu aż do końca. Film dobry nie tylko dla osób zafascynowanych tańcem czy społeczno – kulturalnym życiem Izraela, warty obejrzenia, chociażby po to, aby zapoznać się z historią niepokornego Ohada Naharima oraz przekonać się, czym tak naprawdę jest prawdziwa filozofia tanecznego języka Gaga.
