Obok Kate Winslet oraz Rachel Weisz - Kate Beckinsale uważana jest za jedną z najbardziej obiecujących aktorek brytyjskich. Z powodzeniem występuje po obu stronach oceanu. Rozgłos światowy przyniosła jej rola w superprodukcji Michaela Bay'a - "Pearl Harbor", w którym zagrała amerykańską pielęgniarkę wplątaną w trójkąt miłosny (obok Bena Afflecka oraz Josha Hartnetta). Jednak na ekranie można ją oglądać już od początku lat 90.
Wychowała się w aktorskiej rodzinie w Londynie. Jej matka, Judy Loe, od lat odnosi sukcesy w produkcjach telewizyjnych. Ojciec, Richard Beckinsale, był w latach 70. jednym z najpopularniejszych komików występujących na małym ekranie (m.in. w przedsięwzięciach takich, jak "Rising Damn" oraz "The Lovers"). Zmarł na zawał serca w 1979 r.
Jeszcze jako nastolatka i uczennica Godolphin and Latymer School w Londynie Kate dwukrotnie (raz za opowiadania, raz za wiersze) wygrała konkurs literacki dla młodych twórców, organizowany przez sieć księgarni i sklepów papierniczych - W.H.Smith. Po ukończeniu szkoły dostała się na wydział literatury francuskiej i rosyjskiej w Oxfordzie. Równocześnie stawiała swoje pierwsze kroki przed kamerą.
Zadebiutowała w telewizyjnym filmie o drugiej wojnie światowej - "One Against the Wind" (1991). Rok później wystąpiła w kolejnej produkcji przeznaczonej na mały ekran: "Rachel's Dream". Przełomem w jej karierze okazała się rola w dobrze przyjętej adaptacji komedii Szekspira - "Wiele hałasu o nic" (1993) Kennetha Branagha, gdzie zagrała obok Emmy Thompson, Michaela Keatona i Keanu Reevesa. Podczas przerw semestralnych wystąpiła jeszcze w rozgrywającym się w średniowiecznych realiach "Księciu Jutlandii" (1993) Gabriela Axela oraz w już jak najbardziej współczesnym filmie "Uncovered" (1994) Jima McBride'a.
Trzeci rok studiów przyniósł wyjazd do Paryża. Szlifując język i z bliska zapoznając się z kulturą francuską, Kate rozmyślała o swojej przyszłości. Musiała wreszcie dokonać wyboru: nauka czy kariera? Zdecydowała się na aktorstwo. Po powrocie do Londynu związała się z grupą teatralną Thelma Holts Theatre Company, z którą objechała całą Anglię, grając w inscenizacji "Mewy" Antoniego Czechowa. Udało się jej przekonać Johna Schlesingera, aby zaangażował ją do telewizyjnej adaptacji jej ulubionej książki autorstwa Stelli Gibbons - "Farma na odludziu" (1995). Posypały się pochlebne recenzje, a Kate jeszcze w tym samym roku wystąpiła obok sir Johna Gielguda i Aidana Quinna w horrorze "Nawiedzony" Lewisa Gilberta. Sukcesem okazała się rola w lekkiej komedii Stefana Schwartza - "Polowanie na grube ryby" (1997), za którą została nagrodzona na Katalońskim Festiwalu Filmowym w Sitges w Hiszpanii. Po występie w serialu "Emma" (1997) według powieści Jane Austen, zadebiutowała wreszcie w USA. Rola Charlotte Pingress w "Rytmie nocy" (1998) Whita Stillmana, opowiadającym o dyskotekowym pokoleniu lat 80., przyniosła jej nagrodę Koła Londyńskich Krytyków Filmowych. Ciepło został oceniony jej występ w ekranizacji powieści Henry'ego Jamesa - "Złota" (2000), wyreżyserowanej przez Jamesa Ivory'ego. Rolę w "Pearl Harbor" (2001) otrzymała po tym, jak odrzuciła ją Charlize Theron.
W życiu prywatnym Kate związana jest z aktorem, Michaelem Sheenem. Ma dwuletnią córeczkę Lily, która zawsze towarzyszy jej na planie. Aktorka znana jest ze swojego ostrego języka, dużo przeklina i nie może przestać palić.
