Mogłoby się wydawać, że wszystkie duże miasta oraz ich mieszkańcy są podobni. Że linie wyznaczające różnice w mentalności, kulturze, sposobie życia, odmienności w patrzeniu na świat i w codziennym funkcjonowaniu nie przebiegają tak samo jak granice państw, regionów, dzielnic. I że w efekcie w każdym mieście, w każdej wielkiej metropolii, można znaleźć podobne elementy.

Autorzy filmu zabierają nas w podróż po jednej z najbardziej niezwykłych stolic Europy. W Berlinie czujemy, jakby zasada została odwrócona – jakby to tutaj spotykały się i mieszały wszystkie miasta świata: i te rzeczywiste, i te, które chcielibyśmy, by istniały. „Lubię mieszać style, łączyć, zestawiać to, co odmienne. Powstałe w ten sposób napięcie daje najciekawsze efekty w muzyce” – mówi jeden z bohaterów, artysta tworzący eksperymentalne formy na granicy sztuk.

Wydaje się, że ta myśl jest ideą fix samego miasta. Różnorodność, tarcie, nieoczekiwane zderzenia, paradoksy, kontrasty połączone niczym w wielkim tyglu dają poczucie niezwykłej dynamiki i wolności. Podróżując ulicami Berlina, przemieszczając się od jednej stacji metra do drugiej, napotykamy kolejne twarze, które tworzą mieszankę osobowości, kultur, historii. „Bądź jedyny, bądź różnorodny, bądź Berlinem” - głosi hasło promujące miasto.
I rzeczywiście: tu muzyka elektroniczna swobodnie egzystuje obok tradycyjnych galerii, niepełnosprawni obok zdrowych, ludzie o różnym pochodzeniu odnajdują swoje miejsce do życia. I wszystkim im zdaje się towarzyszyć jedno przekonanie: że żyją w absolutnym centrum świata.

źródło: internet