Inspiracją dla filmu “Call Girl” był największy skandal polityczno-obyczajowy w Szwecji lat siedemdziesiątych, tzw. Bordellhärvan. Ujawniono wówczas, że ludzie ze szczytów władzy, wśród nich minister sprawiedliwości, korzystali z usług luksusowych prostytutek, także nieletnich. Sporą grupę stanowiły wśród nich nielegalne imigrantki z Polski.

“Call Girl” to połączenie znakomitej gry aktorskiej (Pernilla August, aktorka Bergmana) i hipnotyzującej atmosfery tamtych czasów, którą doskonale oddają zdjęcia Hoyte van Hoytema, operatora „Szpiega“, kostiumy Cilli Rörby (kostiumograf filmowej adaptacja trylogii „Millenium“ Stiega Larssona) oraz przeboje ABBY.

Sztokholm, rok 1976. Za fasadą opiekuńczego państwa, kwitnie seksbiznes. W nocnych klubach i pokojach hotelowych, politycy korzystają z usług nieletnich prostytutek. Iris – wychowanka poprawczaka zostaje ekskluzywną Call Girl zwabiona wystawnym życiem i drogimi ciuchami. Nastolatka, która sypia za pieniądze z urzędnikami jest cennym świadkiem w śledztwie, które ma doprowadzić do przewrotu na szczytach władzy.

źródło: dystrybutor