Pierwsze moje, pewnie również wielu innych skojarzenie z tytułem „Młodzi Tytani” – popularny „mózgotrzep”, serial animowany z jeszcze bardziej popularnego kanału telewizyjnego z kreskówkami dla dzieci… Tymczasem najnowsza wersja przygód piątki bohaterów – nastoletnich przyjaciół to przede wszystkim wersja kinowa, poza tym nie migocząco-pulsująca i niekoniecznie dla dzieci, bowiem dorośli znajdą tu sporo dla siebie.

Tytani obserwują pojawianie się na ekranach kin nowości, wśród których są same filmy o superbohaterach. Grupa młodych czuje się pomijana, też chcieliby mieć swoją „kinówkę”. Robin, Raven, Bestia, Gwiazdka i Cyborg czują się przecież wyjątkowymi postaciami. Superbohaterowie przypominają im jednak, że nie mają na swoim koncie zbyt wielu bohaterskich czynów. Szczególnie „kinówki” o Młodych Tytanach pragnie Robin i będzie starał się zrobić wszystko, aby osiągnąć cel. Trzeba zwrócić na siebie uwagę wpływowego reżysera z wytwórni filmowej i, jak przekonują niektórzy, znaleźć arcywroga. Młodzi Tytani wyruszają więc do Tinsel Town, gdzie przyjdzie im się zmierzyć ze złym Slade’m, a ich przyjaźń wystawiona zostanie na próbę. Czarny charakter niepokojąco przypomina innego bohatera, posługuje się świetnie bronią, a jego tajne oręże to psychomanipulacja. Czy Młodzi Tytani zdołają jej się oprzeć i czy nakręcą o sobie film?

Pierwszą niezaprzeczalną zaletą tej animacji jest duża dawka humoru. W oczy rzuca się ten sytuacyjny, jak np. w scenie pościgu Batmana za Tytanami, kiedy traci on po kolei swoje gadżety. Rzadko, ale jednak, dowcip jest powielony - jak przygoda z atrapą toalety WC na planie filmowym (to już było w serialu „The Nanny”). Poza tym usłyszymy zabawne dialogi i zobaczymy komiczne zwroty akcji. Wśród tych ostatnich warto wspomnieć o tym, jak bohaterowie na tricyklach cofają się do przeszłości, by ją zmienić, odwrócić przyczyny niesamowitych mocy, tak by nie było superbohaterów, kiedy wrócą do teraźniejszości. W ogóle zabawna jest ta cała satyra na produkcje filmowe o superbohaterach. Powstaje film o pojeździe Batmana, jego magicznym pasie, następnie o jego kamerdynerze Alfredzie, a reklamy filmowe głoszą, co będzie hitem w przyszłym sezonie, a nawet za dwa lata. Twórcy „Młodych Tytanów. Akcja!” wykazali się sporymi pokładami autoironii i nie poprzestali na tym. Postanowili „dołożyć” trochę konkurencji, bo u niej wcale nie jest lepiej. W filmie pojawia się Stan Lee, scenarzysta i producent filmowy Marvela, który jako sympatyczny staruszek myli plany filmowe i wytwórnie, a Slade przypomina swoim wyglądem marvelowskiego Deadpoola. Akcja jest żywiołowa, dzięki czemu ogląda się tę animację z zainteresowaniem. Ta zakręcona kreskówka ma również ciekawą ścieżkę dźwiękową, w której słychać i disco polo i klasykę muzyki pop (np. utwór „Take on me” A-ha), temat z Supermana z 1978 i z Batmana z lat 80-tych oraz aranżacje muzyki klubowej.

Na minus należy zaliczyć fakt, iż film jest przewidywalny. Sporo w nim klisz i trudno tu czymś widza zaskoczyć. Momentami jest chaotyczny, pewne sekwencje scen ulatują natychmiast z pamięci. Poza tym pod względem formy jest mało kinowy, szczególnie, że kojarzony jest głównie z telewizji. Animacja zawiera wiele odniesień do innych produkcji, zatem może być w mniejszym stopniu zrozumiała dla widzów, którzy tych filmów nie widzieli.

Film ma fajne przesłanie, mówi o tym, że superbohaterem się jest niezależnie, od tego czy ma się „kinówkę”, że ważne jest, by nie mieć kompleksów. „Młodzi Tytani” to błyskotliwa opowieść o sile przyjaźni i oddziaływaniu wielkiego ekranu ma masową wyobraźnię.