Aktor i piosenkarz. Pochodził ze słynnego polskiego rodu teatralnego: był synem Stanisława Boguckiego, wnukiem Wincentego Rapackiego-ojca. Aktor teatrów warszawskich: Polskiego (1930-31), Teatru Banda (1931-32), Polskiego (1932-33), Nowej Komedii (1933-34). Występował również w kabaretach. Po wojnie był aktorem teatrów: Wojska Polskiego w Łodzi (1945-47), oraz warszawskich: Nowego (1947-50), Polskiego (1950-54), Klasycznego (1954-69), Narodowego (1969-78).

W filmie debiutował w roku 1915. Największą popularność i uznanie zdobył jako piosenkarz estradowy i radiowy. Zwany "polskim Chevalierem". Związany również z Polskim Radiem, gdzie przez wiele lat prowadził audycje dla dzieci. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość rewiową.