Polska aktorka filmowa i teatralna. Wystąpiła w wielu produkcjach teatralnych i filmowych, jednak dużą popularność i rozpoznawalność dała jej dopiero rola Gosi w głośnym filmie Andrzeja Saramonowicza i Tomasza Koneckiego, „Lejdis”.
Izabela Kuna urodziła się 25 listopada 1970 roku w Tomaszowie Mazowieckim. W 1993 roku ukończyła Wydział Aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi.
W filmie debiutowała w 1993 roku w produkcji Magdaleny Łazarkiewicz „Na koniec świata”. Debiutem telewizyjnym Izabeli Kuny była rola w telewizyjnym filmie Andrzeja Trzosa Rastawieckiego, „Archiwista”.
W 2003 roku związała się z triem Saramonowicz, Konecki, Madejski, kiedy to zagrała siostrę Felicitę w filmie „Ciało ”. Z tymi samymi twórcami pracowała również przy serialu „Tango z Aniołem ” (Ewa), a także przy głośnej i bijącej rekordy popularności komedii amoralnej, „Lejdis”.
Rola obsesyjnie starającej się o dziecko Gośki była dla Kuny przełomowa gdyż stała się dla niej przepustką do bycia rozpoznawalną. Właśnie skończyła zdjęcia do filmu Małgorzaty Szumowskiej „33 sceny z życia”, gdzie wcieliła się w rolę Kaśki.
Izabela Kuna pojawia się także w serialach telewizyjnych. Oprócz małych ról w czołowych polskich produkcjach serialowych, znalazła się w ekipie serialu „Cztery poziomo” Konrada Niewolskiego, gdzie zagrała żonę Łańcuszka. Obecnie występuje w jednej z głównych ról w serialu „Barwy szczęścia”.
Debiut teatralny aktorki to rola Dulskiej w „Moralności Pani Dulskiej” w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Od 1993 roku jest na stałe związana z Teatrem Polskim w Warszawie, gdzie zagrała m.in. Jewdohę w „Sędziach” Wyspiańskiego, Elwirę w „Don Juanie” Moliera, Juliasiewiczową w „Dulskich z o. o.” wg dramatu Gabrieli Zapolskiej. Przez chwilę związana była z Teatrem w Radomiu, gdzie zagrała Widmo w „W małym dworku” Witkacego.
Gościnnie występuje w Teatrze Polonia, gdzie gra Klarę w sztuce „Miss Hiv” Macieja Kowalewskiego, w Teatrze Narodowym, gdzie wciela się w postać Łobudzkiej w „Imieninach” (na podstawie sztuki Marka Modzelewskiego) i w Teatrze na Woli w „Bombie” Maćka Kowalewskiego, gdzie gra Justynę.
Występowała także w sztuce Marka Modzelewskiego „Koronacja” na scenie Laboratorium Teatru Narodowego (rola Żony). Za rolę w teatrze telewizji „Łucja i jej dzieci” otrzymała Grand Prix na festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie.
Izabela Kuna świetnie sprawdza się także jako pisarka. Jest autorką scenariuszy do kilku filmów krótkometrażowych i słuchowiska radiowego. Za scenariusz „Czwarta godzina” (stworzony wspólnie z Kubą Nieścierowem) otrzymała Nagrodę Hartley Merrill za Najlepszy Scenariusz Filmu Sensacyjnego. Jest laureatką Konkursu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Aktorka chętnie bierze udział w produkcjach offowych z, jak to przyznaje, „offowych pragnień”.
Zagrała w ponad czterdziestu filmach krótkometrażowych studentów szkół filmowych w Łodzi, Katowicach, i Szkoły Andrzeja Wajdy.
Na uwagę zasługuje film „ Pomiędzy” Jose Iglesiasa (nagrodzony na Festiwalu Warszawskim i na Festiwalu Kusturicy w 2008 roku) oraz film Norah Mc Gettigan „ Jak to jest być moją matką”, pokazywany w kinie i TVP Kultura w ramach 30 minut (rola Matki – dziennikarki przykutej do wózka).
Biegle włada angielskim i francuskim, stąd częsty udział w zagranicznych projektach, takich jak : film dla BBC TV o katastrofie Hindenburga (Werner), czy krótki metraż Dana Polsby „ W środku podróży” , a także film o Janie Pawle II (matka Karola Wojtyły, Emilia).
Była wykładowcą w Warszawskiej Szkole Filmowej Bogusława Lindy i Macieja Ślesickiego. Często uczestniczy w warsztatach opartych na pracy z aktorem i warsztatach scenariuszowych. Jej marzeniem jest zrealizowanie własnego filmu.
