Scenariusz filmu powstał na podstawie nowel o Chopinie autorstwa Jerzego Broszkiewicza, Gustawa Bachnera, Stanisława Hadyny i Jana Korngolda. Pięć lat z życia Fryderyka Chopina przedstawił Aleksander Ford na tle burzliwych wydarzeń społecznych i historycznych.
Z biografii kompozytora wybrał te zdarzenia, które odegrały najistotniejszą rolę w kształtowaniu się sylwetki twórczej artysty - kontakty z rewolucyjną młodzieżą warszawską, z grupą artystów - romantyków, poznanie nędzy polskiej wsi, ludowych pieśni chłopskich, pożegnanie z bardzo bliskim mu rodzinnym krajobrazem, którego wspomnienie będzie później powracać w jego muzyce, a wreszcie przeżycia związane z wieściami o wybuchu powstania listopadowego, a poźniej o jego klęsce.

W tym ujęciu wielki kompozytor staje się człowiekiem "ludzkim" i bliskim, związanym z konkretnym okresem historycznym i z tej historii czerpiącym twórcze inspiracje. Jest to także w dużej mierze zasługą odtwórcy postaci Chopina, Czesława Wołłejki. Przedstawienie skomplikowanego świata wewnętrznego artysty, złożonego wizerunku psychicznego Chopina było zadaniem niezwykle trudnym i odpowiedzialnym. Młody Fryderyk w wykonaniu Wołłejki jest jednocześnie żywym, wrażliwym człowiekiem i wielkim natchnionym kompozytorem. Wykonanie utworów muzycznych towarzyszących akcji reżyser powierzył wybitnym polskim artystkom - pianistce Halinie Czerny-Stefańskiej, skrzypaczce Wandzie Wiłkomirskiej i śpiewaczce Stefanii Wojtowicz, które swym wykonaniem utworów Chopina, Bacha, Mozarta, Paganiniego wzbogaciły i ubarwiły film.

Fragment biografii wielkiego kompozytora, próba ujawnienia źródeł inspiracji jego dzieła i genezy jego narodowego stylu. Losy Fryderyka Chopina w latach 1825-1830, splecione z najważniejszymi wydarzeniami politycznymi tamtych lat, przedstawione w luźnej formie dramaturgicznej.

źródło: filmpolski