Największą popularność przyniosła jej rola Anki Kwiatkowskiej w serialu komediowym „Rodzina zastępcza”, w którym pokazuje jak z humorem radzić sobie z dorastającymi dziećmi, postrzeloną siostrą i mężem malkontentem.

Gabriela Kownacka urodziła się 25 maja 1952 roku we Wrocławiu. Ukończyła warszawską PWST. Jeszcze jako studentka zadebiutowała na wielkim ekranie rolą Zosi w filmie „Wesele” (1972) Andrzeja Wajdy. Po dyplomie w 1975 roku zaangażował ją ówczesny dyrektor Teatru Kwadrat Edward Dziewoński.

Na wielkim ekranie wystąpiła w małej roli w „Trędowatej” (1976) Jerzego Hoffmana, za którą – wraz z rolami w widowiskach telewizyjnych „Osaczony” i „Po upadku” - otrzymała prestiżową nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego dla najzdolniejszej młodej aktorki. W latach 70. Kownacka pojawiła się m.in. w komedii muzycznej „Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978) oraz w filmach „Szarada” (1977) i „Ciuciubabka” (1977). W 1979 roku na festiwalu filmowym w Łagowie otrzymała nagrodę Złotego Grona dla najpopularniejszej aktorki sezonu 1978/79.

W latach 80. pojawiła się m.in. w głośnym filmie Piotra Szulkina „Ga, ga: Chwała bohaterom” (1985) i „Hanussenie” (1988) węgierskiego reżysera Istvana Szabo, a w roli Olimpii wystąpiła w „Kronice wypadków miłosnych” (1986) Andrzeja Wajdy. Następna dekada przyniosła Gabrieli Kownackiej główne role w popularnych serialach „Matki, żony i kochanki” (1995) Juliusza Machulskiego, „Rodzina zastępcza” (1999-2003) oraz „Rodzina zastępcza plus” (2004). Za rolę Anki Kwiatkowskiej aktorka otrzymała w 2005 roku statuetkę Melonika na trójmiejskim Festiwalu Dobrego Humoru.

Na wielkim ekranie można było ją oglądać w filmie „Dzieci i ryby” (1996), w którym zagrała przyjaciółkę głównej bohaterki Ewelinę, oraz w komediach „Kilerów 2-óch” (1999) i „Fuks” (1999).  W krótkometrażowym filmie Kingi Lewińskiej „Pas de deux” (2001) Kownacka brawurowo zagrała żonę prowincjonalnego weterynarza, której jedyną pasją jest balet.

Prócz filmów kinowych i seriali telewizyjnych, Gabriela Kownacka regularnie grywa w przedstawieniach teatralnych. W roku 1978 rozpoczęła współpracę z Teatrem Współczesnym, a osiem lat później przeniosła się do Teatru Studio, gdzie zagrała w „Hamlecie” (1986), „Zagraj to jeszcze raz” wg sztuki Woody’ego Allena (1986), „Kartotece” (1989) Tadeusza Różewicza, oraz w „Zimie pod stołem” (1997) Rolanda Topora i „Antygonie” (1998). W Teatrze Współczesnym Kownacka pracowała z wybitnymi reżyserami teatralnymi: Adamem Hanuszkiewiczem i Tadeuszem Łomnickim. Od roku 1998 Gabriela Kownacka jest aktorką Teatru Narodowego, gdzie można ją oglądać w roli Zakonnicy w spektaklu „Halka Spinoza” (1998) według Witkacego, oraz w „Dawnych czasach” (2000) Harolda Pintera.

 

Ostatnio wystąpiła w "Przebacz", filmie debiutanta Marka Stacharskiego.