Film przedstawia historię, a raczej początki historii Cruelli de Mon (w angielskiej wersji de Vil). W oryginale była to bohaterka noweli brytyjskiej pisarki Dodie Smith „Sto jeden dalmatyńczyków”. Zobrazowaniem „narodzin” Cruelli zajął się australijski reżyser, Craig Gillespie. Film jest kolorowy, intensywny. Dynamiki z pewnością dodaje efektowna muzyka. Podczas seansu można usłyszeć takie przeboje jak – „Whisper Whisper” Bee Gees, „The Baroque Ball”  Nicholas Britell, „Watch The Dog That Bring The Bone” Sandy Gaye czy „She’s a Rainbow” Rolling Stones. Muzyka jest wszechobecna, dobrana idealnie do postaci jaką jest Cruella – trochę szalona, zła, ale i pokrzywdzona. Jest też genialna – jej talent designerski zostaje zauważony przez samą Baroness – znaną londyńską projektantkę. W tę rolę wcieliła się niesamowita Emma Thomson. Postać ukazuje same pejoratywne cechy, ale jednocześnie jest ciekawa i interesująca. Błędem byłoby nie wspomnieć o Emmie Stone, która jako Estella-Cruella pokazała szeroki wachlarz emocji od lęku, złości, nienawiści po samą radość. 

Ciężko stwierdzić dla kogo jest ten film – bo nie do końca dla dzieci, nie do końca tylko dla dorosłych. Pomimo świetnej zabawy, zdarzały się momenty znużenia, gdzie chciałam przewinąć akcję do przodu. W pewnym momencie przyzwyczaiłam się do tego, co dostaję, a raczej co serwuje nam Disney. Jedno jest pewne, po seansie nie mogę się zdecydować kim jest dla mnie główna bohaterka – czy jest postacią negatywną czy pozytywną. 

Oprócz świetnej muzyki, pięknej scenografii, lekko przerysowanych strojów projektantki były także idealnie wystylizowane makijaże do postaci. Raz Emma Stone była miłą, skruszoną, ale bystrą dziewczyną pracującą u Baroness, innym razem następowało przebudzenie i z nikłej, wątłej Estelli kształtowała się Cruella.

Kiedy gorzka prawda wychodzi na jaw, zaczynamy spodziewać się po bohaterce najgorszego. Czy się pozytywnie zaskoczymy? Tego Wam nie powiem. Film na pewno plusuje ścieżką dźwiękową i zewsząd bijącym ekscentryzmem.

Do roli Cruelli typowano Evę Green lub Helenę Bonham Carter. Wydaje mi się, że również spełniłyby się w tym wydaniu. Krótko mówiąc, film jest genezą powstania samej Cruelli. Pokazuje wszystkie czynniki, które wpłynęły na jej rozwój. W trakcie filmu, ukazują się nam dwa oblicza bohaterki. Ciekawsza jest jednak jej demoniczna natura. 

Skończyłam film z nadzieją na kontynuację. Przyznaję jednak, że reżyser będzie miał bardzo, bardzo trudne zadanie. Już poznaliśmy Cruellę, co będzie dalej – czy będzie ona jeszcze straszniejsza? Tego dowiemy się najpewniej w 2023 roku.

Film, wydany na DVD przez Galapagos, możemy obejrzeć aż w trzech wersjach językowych – angielskiej (którą polecam), polskiej oraz czeskiej. Dostępna wersja z napisami lub dubbingiem.