W 2006 roku ultraortodoksyjny Hamas pokonał opozycyjną partię Fatah i przejął władzę w Strefie Gazy. Jego zwycięstwo w dużej mierze stało się udziałem kobiet. Polityka Hamasu podporządkowana została masowej produkcji męczenników, zwanych terrorystami.

Film jest opowieścią czterech kobiet o ich bezpośrednich lub pośrednich związkach z Hamasem. Dystans i determinacja palestyńskiej intelektualistki ostro kontrastują tu z rozpaczą matki po stracie syna. Uczucia smutku są wypierane naiwną wizją raju. „Męczennicy za życia nie odczuwają bólu, a po śmierci trafiają do nieba, gdzie kąpią się w rajskich rzekach i jedzą owoce” – przekonuje radykalna aktywistka.

W przedszkolach i szkołach dzieci odgrywają wyobrażone sceny wojenne. Billboardy, które na Zachodzie służą głównie komercji, w Palestynie prezentują wizerunki heroicznych męczenników. Powstają piosenki o młodych, gotowych na śmierć, chłopcach. Męczeński mit zakorzenia się tak głęboko, że wywołuje w kobietach marzenia o wydaniu na świat męczennika. “Zawsze marzyłam, aby moje dzieci zostały męczennikami, a nie nikim” – wyjaśnia jedna ze zwolenniczek Hamasu. Szanse na pokój w Palestynie wydają się być nikłe w sytuacji, gdy umierający śmiercią naturalną mężczyzna jest nazywany “nikim”.

źródło: internet