Planowanie często jest w życiu przydatne, pozwala zorganizować bieżące sprawy jak wizyta u dentysty, weekendowe zakupy czy priorytetowe wydarzenia, na przykład wesele. Planowanie może okazać się dla niektórych nie tylko procesem porządkującym dzień, ale również sposobem na życie – tak, jak w przypadku głównej bohaterki najnowszego filmu Rebecci Miller „Plan Maggie”.
Maggie (fantastyczna w „Frances Ha” Greta Gerwig) to trzydziestoletnia przedstawicielka nowojorskiej inteligencji. Niezależna kobieta ma prawie wszystko, czego potrzebuje do szczęścia: dobrą pracę na uniwersytecie, oddanych przyjaciół oraz wielkie pokłady optymizmu. Jedyne co nie układa się w skrzętnie zaplanowanym przez nią życiu to jej sfera uczuciowa. Problem ten zaczyna doskwierać Maggie, gdy budzi się w niej instynkt macierzyński, choć zaraz przecież i na obejście tej przeszkody kobieta znajdzie sposób i to bynajmniej nie połączony z małżeństwem. Spośród otaczających ją mężczyzn wybiera idealnego dawcę genów, który da jej upragnionego potomka. Wybór pada na starego znajomego ze studiów, Guya (Travis Fimmel). Jednak w czasie realizacji planu o macierzyństwie Maggie poznaje żonatego antropologa – Johna (Ethan Hawke), w którym się zakochuje. Kilka lat później Maggie i John są razem, a do ich małżeństwa wkradła się rutyna. Potrzebująca ciągłych zmian w życiu kobieta obmyśla kolejny plan, który wcielić w życie będzie mogła tylko przy pomocy byłej żony Johna – Georgette (Julianne Moore). Choć czy zimna kobieta sukcesu zechce współpracować z rywalką, która odebrała jej męża?
„Plan Maggie” to lekko opowiedziana komedia romantyczna, której osią na pewno nie jest dążenie bohaterki do odnalezienia „bratniej duszy” i wspólne oddalenie się ku zachodzącemu słońcu. To komedia bardziej odpowiednia do dzisiejszych konsumpcyjnych i uciekających na skróty czasów, w których ludzie często chcieliby realizować swoje pragnienia w tempie przygotowania ciasta z proszku. Taka jest również filmowa Maggie, niecierpliwa i niezależna inteligentka, która dąży do realizacji swoich celów, nie oglądając się na przeszkody, a wszystko podporządkowuje nie losowi, tylko samej sobie. Bohaterka jest nowoczesną kobietą zdającą sobie sprawę, że nie spotka księcia z bajki, dlatego nie bacząc na konsekwencje dla swojej przyszłej pociechy, robi to, czego sama pragnie. Realizuje swój „idealny” plan, który, jak to w życiu bywa, okazuje się wcale nie taki idealny. Sama Maggie jest w swym zachowaniu po części egoistyczna, infantylna, jak i delikatna, a w trakcie filmu postać ta również przechodzi przemiany. Grecie Gerwig udało się jednak opanować tak wielopłaszczyznową bohaterkę, odgrywając ją z nieprzeciętnym urokiem.
„Plan Maggie” to przepełniona humorem miejska komedia, której prostota i celne sytuacyjne żarty przywodzą na myśl dzieła mistrza Woody’ego Allena. Film, tak jak miejskie obrazy nowojorczyka, przedstawia świat zwyczajnych ludzi, których umiejętnie poprowadzone perypetie okazują się zabawniejsze, niż wymyśle i nieprawdopodobne historie (jak z „Movie 43”). W produkcji Miller, tak jak i u Allena, ważną rolę odgrywa miasto, w jakim żyją bohaterowie. Kadry multikulturowego Nowego Jorku tworzą znakomite tło dla codziennych życiowych dywagacji lokalnej inteligencji. Ukazanie przepełnionych ulic, lokalnych parków, lodowiska czy mieszkania bohaterów, wszystko razem napełnia obraz niepowtarzalnym klimatem Nowego Jorku.
Film opowiada o zwykłych ludziach, których możemy mijać każdego dnia na ulicy. Bohaterowie nie są groteskowi, a sprawiają wrażenie po prostu żywych. W obsadzie znaleźli się m.in. Greta Gerwig, Julianne Moore, Ethan Hawke czy znany z serialu „Wikingowie” Travis Fimmel, o którego kino coraz częściej zaczyna się upominać.
„Plan Maggie” to pozytywna, niewymagająca historia, która dobrze sprawdzi się jako pozycja umilająca czas w depresyjne, jesienne wieczory. Produkcja warta obejrzenia szczególnie dla fanów miejskich komedii w duchu Allena.
