Nikita Siergiejewicz Michałkow, ros. Никита Сeргеевич Михалков – radziecki oraz rosyjski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Jest synem poety, autora słów do hymnu radzieckiego jak i rosyjskiego, Siergieja Michałkowa oraz bratem reżysera Andrieja Konczałowskiego. W filmie zadebiutował na początku lat 60. XX wieku, jako nastolatek. Uznanie przyniosła mu rola w Chodząc po Moskwie (1963). Nim zaczął reżyserować, wystąpił w około dwudziestu filmach, w tym produkcjach brata. Jego pełnometrażowy debiut reżyserski, Swój wśród obcych, obcy wśród swoich (1974) rozgrywał się w realiach lat 20. XX w., tuż po zakończeniu wojny domowej.

Najbardziej znane filmy Michałkowa z radzieckiego okresu to Niewolnica miłości (1976), Niedokończony utwór na pianolę (na podstawie Czechowa, 1977) oraz Oczy czarne (1987), z Marcello Mastroiannim.

Najwybitniejszym dziełem reżysera po upadku ZSRR są Spaleni słońcem, dramat ukazujący losy prominentnej sowieckiej rodziny w okresie wielkiej czystki. Film został uhonorowany Oscarem w 1995, zebrał także inne nagrody, stał się sukcesem kasowym.

Po Spalonych słońcem powstał melodramat Cyrulik syberyjski, nakręcony z rozmachem w międzynarodowej obsadzie. Akcja dzieła rozgrywa się w schyłkowym okresie carskiej Rosji – film jest wyrazem patriotycznych uczuć reżysera, w tle przemyca rozważania o istocie rosyjskości.

W 2010 roku ukazała się druga część filmu Spaleni słońcem. Część trzecia filmu (albo raczej druga część drugiej części) weszła na ekrany w 2011 roku (pod tytułem Spaleni słońcem 2: Cytadela).

Zagrał jedną z ról w filmie Krzysztofa Zanussiego Persona non grata, za którą otrzymał nagrodę za drugoplanową rolę męską na 30. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2005). W 2007 był producentem filmu Rok 1612.