Często obsadzany w roli twardzieli i czarnych charakterów. Śmiech pozwala mu zachować równowagę i dystans. Maciej Kozłowski żyje zgodnie z własną zasadą „lojalność ponad wszystko oprócz honoru”.
Jego dziadek był wybitnym kucharzem z Wilna. Babcia, córka właścicieli wileńskiego hotelu Ritz, popełniła mezalians wychodząc za szefa kuchni. Ojciec prowadził zakład fotograficzny w Kargowej, koło Zielonej Góry. Rodzice Kozłowskiego rozeszli się. Jego dom rodzinny nie należał do bogatych, więc przyszły aktor, już jako nastolatek dorabiał handlując walutami w Budapeszcie.
Z powodu konfliktów z nauczycielami został wydalony z liceum. Odnosił jednak sukcesy piłkarskie. Jako 16-latek zadebiutował w III lidze. Maturę zdał w wieku 21 lat, po ukończeniu technikum gospodarki wodnej. Dwukrotnie próbował dostać się do PWSFTviT w Łodzi. W 1984 roku ukończył Wydział Aktorski tej uczelni. Rok wcześniej dostał angaż w Teatrze Nowym w Poznaniu, dzięki ówczesnej dyrektorce teatru, Izabelli Cywińskiej. W latach 1988-1993 był członkiem Zespołu Janusza Wiśniewskiego przy stołecznym Centrum Sztuki Studio. Od 1998 r. pracuje w Teatrze Narodowym w Warszawie. Wystąpił w ponad 30 dramatach. Grał także w przedstawieniach Teatru TV.
W czasie studiów wystąpił w serialu „Królowa Bona” (1980) Janusza Majewskiego oraz filmach: „Mgła” (1983), Adama Kuczyńskiego, „Nie było słońca tej wiosny” (1983) Juliusza Janickiego i „Wedle wyroków Twoich” (1983) Jerzego Hoffmana. Do końca lat 80. grał niewiele, choć był m.in. Szatanem – Nieznajomym w obrazie Wojciecha Jerzego Hasa „Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany” (1985) oraz krasnalem Wasiem w komedii Juliusza Machulskiego „Kingsajz” (1987). Próbował także odbić żonę Zytę (Bożena Krzyżanowska) z rąk Krzyżaków w serialu „Przyłbice i kaptury” (1985) Marka Piestraka, a w „Pograniczu w ogniu” (1988) Andrzeja Konica, wcielił się w oficera niemieckiego wywiadu wojskowego.
W 1990 roku wystąpił w czterech filmach, w tym w „Mów mi Rockefeller” Waldemara Szarka, gdzie zagrał oszusta oraz w uhonorowanym m.in. Złotymi Lwami obrazie „Ucieczka z kina Wolność” Wojciecha Marczewskiego. Kozłowski dwukrotnie spotkał się z Władysławem Pasikowskim. Zagrał kapitana w debiutanckim filmie tego reżysera, „Kroll” (1991) i podlegał Grossowi (Janusz Gajos) w jednym z najsłynniejszych polskich filmów sensacyjnych „Psy” (1992). Występował w filmach Grzegorza Królikiewicza, Filipa Bajona, Jana Kidawy-Błońskiego, Wojciecha Wójcika, Olafa Lubaszenko. Z Juliuszem Machulskim współpracował, poza wspomnianą komedią „Kingsajz”, także podczas realizacji filmów „Szwadron” (1992) i „Killer” (1997).
Bardzo dobry okazał się dla niego rok 1993. Kozłowski pojawił się w debiucie Łukasza Wylężałka „Balanga”. Zagrał także u Piotra Łazarkiewicza („Pora na czarownice”), Filipa Zybera („Pożegnanie z Marią”). Był również członkiem SS w „Liście Schindlera” Stevena Spielberga. Następnie wcielił się w małomiasteczkowego mafioso w „Mieście prywatnym” (1994) Jacka Skalskiego. W „Dziejach mistrza Twardowskiego” (1995) Krzysztofa Gradowskiego, po raz kolejny zagrał diabła, tym razem Lucypera. Przyjaźnił się z Adamem Miauczyńskim (Cezary Pazura) w filmie „Nic śmiesznego” (1995), a w „Ajlawju” (1999) wcielił się w byłego męża Gosi (Katarzyna Figura). Oba obrazy wyreżyserował Marek Koterski.
W filmie Magdaleny Łazarkiewicz „Drugi brzeg” (1997) był właścicielem zajazdu, obserwatorem dramatu przeżywanego przez Henriettę Vogiel (Dominika Ostałowska) i Heinricha von Kleista (Jerzy Łazewski). Wystąpił także w „Na koniec świata” (1999) tej reżyserki. Zagrał szefa bandy złodziei samochodów w „To ja, złodziej” (2000) Jacka Bromskiego. Aktor przyczynił się do powstania filmu niezależnego „blok.pl” (2001) Marka Bukowskiego. Pojawił się w zrealizowanych przez Jerzego Hoffmana adaptacjach polskich powieści, Sienkiewiczowskiej „Ogniem i mieczem” (1999) i „Starej baśni” (2003) Józefa Ignacego Kraszewskiego. W 2005 roku pojawił się w filmie poruszającym problem handlu ludźmi pt. „Masz na imię Justine” (2005) Franco De Pena.
Kozłowski chętnie gości na małym ekranie. Grał gangstera w „Matkach, żonach i kochankach” (1995 i 1998), policjanta „13 posterunek” (1998) i „13 posterunek 2” (2000), oficera BOR-u w „Ekstradycji 3” (1998), ojca jednej z bohaterek „Klasy na obcasach” (2000). Wcielił się w balansującego na granicy prawa Waldemara Jaroszego w „M jak miłość” (2002-2005). Znalazł się w obsadzie seriali „Samo życie” (2002-2006), „Czwarta władza” (2004) i „Oficer” (2004-2005).
W 2005 roku Kozłowski został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi. Aktor podziwia twórczość i osobę reżysera Wojciecha Jerzego Hasa. Na co dzień opiekuje się kotem Bibasem, znalezionym na śmietniku. Nie lubi, gdy ktoś robi mu zdjęcia.
