Polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Jest bardzo wszechstronny – sprawdza się zarówno w rolach komediowych (Norek z „Miodowych lat”), jak i dramatycznych (tata Asi we „Wstydzie”), jednak jako aktor charakterystyczny, rzadko obsadzany jest w głównych rolach. 

Urodził się 12 sierpnia 1956 roku w Kokawie koło Częstochowy. Absolwent łódzkiej PWSFTViT, którą ukończył w 1979 roku. Debiutował niewielką rolą u Jerzego Hoffmana w filmie wojennym „Do krwi ostatniej” (1978). Od 1979-81 roku aktor Teatru Na Targówku, później (1982-84) Narodowego i Ateneum (od 1984).

W 1981 roku wystąpił u Andrzeja Wajdy w roli studenta w „Człowieku z żelaza”. W tym samym roku pojawił się też ponownie u Jerzego Hoffmana, tym razem w większej roli Wasylki w filmie „Znachor”. W 1982 zagrał jedną z niewielu głównych ról w „Odlocie” Janusza Dymka, a rok później wystąpił w roli powstańca w „Wiernej rzece” Tadeusza Chmielewskiego.

W 1984 roku po raz pierwszy zagrał u Krzysztofa Kieślowskiego w filmie „Bez końca”. W latach 1987-88 wystąpił w znaczących epizodach we wszystkich częściach „Dekalogu” Kieślowskiego – a to jako robotnik, to znów jako student na wykładzie, jest postacią przewijającą się i łączącą wszystkie części telewizyjnego cyklu.

W latach 80-tych występował w serialach „Lato leśnych ludzi”, „Pan na Żuławach”, „Siedem życzeń”, „Zmiennicy” Stanisława Barei. W 1990 roku pojawił się u Agnieszki Holland w filmie „Europa Europa” oraz u Krzysztofa Zanussiego w filmie „Życie za życie. Maksymilian Kolbe”, jako zakonnik Anzelm. W 1991 roku zagrał w komedii Sylwestra Chęcińskiego „Rozmowy kontrolowane”, w 1995 w „Wielkim tygodniu” Wajdy oraz „Wrzecionie czasu” Andrzeja Kondratiuka. Miał szczęście do współpracy z wielkimi reżyserami.

Poza wymienionymi wcześniej (Kieślowski, Wajda, Zanussi, Hoffman, Bareja), współpracował też z Kazimierzem Kutzem („Pułkownik Kwiatkowski” 1995), Leszkiem Wosiewiczem („Kroniki domowe” 1997), Jerzym Stuhrem („Historie miłosne” 1997), Wiesławem Saniewskim („Bezmiar sprawiedliwości” 2006), Andrzejem Barańskim („Dwa księżyce” 1993). 

W latach 1998-2004 zasłynął z roli Tadzia Norka w popularnym serialu „Miodowe lata” (od 2004 znanym jako „Całkiem nowe miodowe lata”), gdzie występował w duecie z Cezarym Żakiem. 

W 2001 roku wyreżyserował (debiut w reżyserii TV) jeden z odcinków serialu „Kocham Klarę”, reżyseruje też czasem dla teatru. W 2006 wcielił się w postać redaktora Mariana w serialu „Codzienna 2 m. 3” oraz sekretarza gminy w serialu „Ranczo”. W 2006 roku zagrał też tragiczną rolę ojca w filmie Piotra Matwiejczyka „Wstyd”. Ostatnio ponownie wystąpił u Andrzeja Barańskiego, w pierwszoplanowej roli brata Alojzego w filmie „Braciszek”.