Ocalały z Holokaustu, 74-letni dziś Danny Chanoch ma niespełnione marzenie: chce zabrać syna i córkę do krainy swego utraconego dzieciństwa i podzielić się w końcu z nimi w możliwe najbardziej namacalny sposób doświadczeniem, jakiego nie da się zapomnieć. Doświadczeniem nocy w obozie Auschwitz - Birkenau. Dosłownie - chce z nimi przenocować w baraku, w obozie, który stał się muzeum.

Rodzinna wyprawa dochodzi do skutku w towarzystwie ekipy filmowej, która w konwencji tragikomicznego reality TV utrwaliła to pełne wielkiego bólu i czarnego humoru spotkanie z przeszłością. Danny wygrał ze śmiercią, jest silny i pewny swego, zdecydowanie komunikuje swoją prawdę - w jednej z najmocniejszych scen filmu także grupie młodych Niemców zwiedzających Oświęcim. Przegrywa tylko w jednym - w pragnieniu podzielenia się tym, czym podzielić się nie da.

Film Moshe Zimmermana to jedna z najbardziej przekonujących wypowiedzi artystycznych o tym, czym i dla kogo jest, może być i powinna być dzisiaj pamięć o Zagładzie.

źródło: internet