Latem 1968 roku Leonowi prawie udało się powiesić. Mama uratowała go w ostatniej chwili. Dziesięcioletni Leon nie tylko ma mnóstwo problemów, ale również bardzo bujną wyobraźnię. To pomaga, zwłaszcza, kiedy rodzice się kłócą, a sąsiedzi denerwują. Pewnego dnia mama Leona podejmuje decyzję, by porzucić dotychczasowe życie i wyjechać do Grecji, co pozwoli Leonowi spojrzeć na swoje dotychczasowe życie z nieco innej strony…

Reżyser Philippe Falardeau wypowiada się o swoim filmie, że przedstawia życie z „punktu widzenia nadwrażliwego dziecka, które opisuje swoją własną psychikę jako zdezintegrowaną. Jednocześnie jest osobą, która bierze sprawy w swoje ręce zamiast się poddawać. Nie robi z siebie męczennika, tylko samo kreuje swoje nieszczęście. Bierze za nie odpowiedzialność.”

źródło: internet