Jedna z najbardziej znanych i najbardziej uroczych polskich aktorek młodszego pokolenia. Ta drobna, atrakcyjna brunetka dała się poznać szerokiej publiczności dzięki roli swojej serialowej imienniczki – Kasi Górki w „Barwach szczęścia”. Ostatnio zasłynęła na dużą skalę dzięki kreacji jednej z nauczycielek tańca w serialu „Tancerze”.
Urodziła się 19 kwietnia 1977 roku w Świdnicy. Jej losy przez pewien czas były blisko splecione z Dzierżoniowem, gdzie uczęszczała do liceum i szkoły muzycznej I stopnia. Już jako dziecko lubiła przebierać się w „dorosłe” ubrania i urządzać rodzinie małe przedstawienia. Bakcyla aktorskiego połknęła na dobre w szkole średniej, uczęszczając do kółka aktorskiego przy dzierżoniowskim MOK-u.
Na wymarzone studia aktorskie dostała się za drugim razem. Studiowała na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi, którą ukończyła w 2001 roku. Rola w dyplomowym spektaklu „Amadeusz” Schaffera, w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego przyniosła jej wyróżnienie jury XIX Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi.
Zanim po raz pierwszy pojawiła się na scenie i na ekranie, przez pół roku pracowała jako kelnerka i hostessa w Stanach Zjednoczonych.
W 2002 roku oficjalnie zadebiutowała na scenie olsztyńskiego Teatru im. Jaracza. Później występowała na deskach Sceny Prezentacje, Teatru Kwadrat i Teatru Polskiego w Warszawie.
Na ekranie zadebiutowała również w 2002 roku. Jej pierwsze występy związane były z gościnnym udziałem w popularnych serialach. Grała koleżankę Agnieszki w „Klanie” (2002-2004), dziewczynę Czarka w „Samym życiu” (2002-2003), Igę w „Lokatorach” (2003) i Klaudię w „Kryminalnych”.
Dwukrotnie wcieliła się w postać pielęgniarki: w sitcomie „Szpital na perypetiach” (2002) i serialu „Na dobre i na złe” (2004-2005). W „Pierwszej miłości” z kolei zagrała rolę salowej (2006-2007).
W międzyczasie miała okazję stanąć na słynnym czerwonym dywanie, jako laureatka konkursu „Z Cinema do Cannes” z 2003 roku.
Pierwszą regularną rolą Glinki była kreacja postaci Celiny – jednej z głównych bohaterek sitcomu „Panienki” i jego kontynuacji „Zakręcone” w reżyserii Przemysława Angermana (2004-2005).
Na planie serialu towarzyszyły jej: Weronika Książkiewicz, Małgorzata Socha i Magda Margulewicz.
W 2006 roku po raz pierwszy wystąpiła na dużym ekranie jako koleżanka głównej bohaterki (Karolina Gruszka) komedii „Francuski numer”. Rok później ponownie można ją było zobaczyć w kinach, dzięki udziałowi w głośnej komedii romantycznej „Dlaczego nie!” Ryszarda Zatorskiego, z Maciejem Zakościelnym i Anną Cieślak (2007). Glinka pojawiła się tu w epizodycznej roli recepcjonistki.
Rok 2007 to jednak przede wszystkim przełomowa, pierwszoplanowa kreacja Kasi Górki w telenoweli „Barwy szczęścia”. Rola ambitnej, młodej dziewczyny, odnoszącej spore sukcesy w życiu zawodowym, ale niezbyt zadowalające w życiu prywatnym, przyniosła jej sporą popularność i sympatię telewidzów.
W 2009 roku trafiła na plan kolejnego serialu wyprodukowanego przez TVP – „Tancerze” Bruce’a Parramore’a. Kreuje w nim postać Romy Kowalskiej - nauczycielki tańca o niełatwym, zawistnym charakterze. W tym samym roku zaliczyła też pierwszą dużą rolę filmową u boku Andrzeja Nejmana i Moniki Kwiatkowskiej-Dejczer w komediowym filmie „Od pełni do pełni” Tomasza Szafrańskiego (2009). Wcieliła się tu w rolę wróżki – hochsztaplerki. W międzyczasie wzięła udział w pierwszej edycji słynnego show „Gwiazdy tańczą na lodzie”, zajmując wysoką, III pozycję w końcowym rankingu (2007) oraz zadebiutowała w roli prowadzącej program rozrywkowy z udziałem gwiazd – „Fort Boyard”. Towarzyszył jej Robert Gonera (2008). Prywatnie, największą pasją Kasi Glinki są podróże, które uskutecznia wraz z mężem. Zwiedziła już tak odległe kraje, jak Tajlandia, Meksyk i Indonezja. Była też w Afryce i Ameryce Południowej. Marzy o podróży dookoła świata, ze szczególnym uwzględnieniem Mikronezji. Wszystkie wyjazdy doskonale planuje, traktując je jako doskonałą przygodę i przyjemny zastrzyk adrenaliny.
Przez pewien czas była „twarzą” reklamową telewizji Canal Plus.
