Często porównywany do takich gwiazd kina jak Gary Cooper czy Jimmy Stewart, Kevin Costner zyskał sławę w latach 80. udziałem w filmach „Nietykalni”, „Byki z Durham” i „Pole marzeń”. Szczyt jego kariery przypadł na 1990 roku kiedy wyreżyserowany przez niego „Tańczący z wilkami”, w którym zagrał też główną rolę, zdobył aż siedem Oscarów. 

Młody Kevin bardzo często zmieniał miejsce zamieszkania ze względu na charakter pracy ojca. Z tego powodu był bardzo nieśmiały i niepewny siebie, co potęgowała jeszcze jego drobna postura. Podczas studiów marketingowych na Uniwersytecie Kalifornijskim zainteresował się aktorstwem. Po zakończeniu edukacji pracował jako stolarz i pomocnik za kulisami studia Raleigh, gdzie próbował zaistnieć jako aktor. Udało mu się to w 1983 roku kiedy zdobył rolę w dramacie „Wielki chłód” obok Glenn Close, Kevina Kline’a, Williama Hurta, Jeffa Goldbluma. Młody Kevin bardzo dużo obiecywał sobie po tej roli, ale niestety bardzo się rozczarował – został wycięty z końcowej wersji filmu. Na szczęście reżyser filmu Lawrence Kasdan zapamiętał Costnera i zaprosił go do udziału w swoim następnym filmie „Silverado” w 1985 roku. Western ten można uznać za trampolinę w karierze aktora, bo dwa lata później pojawił się w aż dwóch hitach: „Bez wyjścia” oraz „Nietykalni”. Reżyser tego drugiego, Brian De Palma, bardzo chwalił Costnera za jego kreację argumentując, że aktor we wspaniały sposób ożywił stary model obrońcy prawa. W „Polu marzeń” z 1989 roku Costner wcielił się w farmera, który idąc za głosem serca stworzył na własnym polu boisko do gry w baseballa. Ujął tym zarówno publiczność jak i krytyków, a sam zyskał status gwiazdy, dzięki któremu otrzymał zielone światło na realizację swojego pomysłu „Tańczący z wilkami”. Film opowiadał historię żołnierza Wojny Secesyjnej, który brata się z Indianami z plemienia Siouxów. Obraz robiony był z wielkim sercem i oddaniem, co widać na ekranie gołym okiem. Został nagrodzony siedmioma Oscara w tym dla Najlepszego Filmu i Najlepszego Reżysera. W następnych latach jeszcze dwa filmy okazały się przebojem box office’u: przygodowy „Robin Hood: Książę złodziei” i romantyczny dramat z Whitney Houston „Bodyguard”. Aktor wziął też udział w produkcjach, które okazały się rozczarowaniem. Były to „Doskonały świat” oraz „Wyatt Earp”. Oba te filmy dostały bardzo mieszane recenzje, ale największą klapą okazał się „Waterworld” z 1995 roku. Costner był nie tylko gwiazdą filmu, ale też jego producentem. Ta futurystyczna produkcja miała problemy już od samego początku. Zdjęcia kręcono na otwartym oceanie na specjalnie wybudowanych platformach z których jedna prawie zatonęła, a obsada i ekipa cierpiała na chorobę, która opóźniała filmowanie. Wprawdzie na otwarciu film zarobił solidne 21 milionów dolarów, to jednak w efekcie okazał się porażką. Niestety i kolejny film Costnera okazał się klapą. „Listonosz” został nawet nazwany najgorszym filmem roku. Od tego momentu gwiazda Kevina zaczęła nieco przygasać. Nie pomogła nawet dobra rola w „Trzynastu dniach” w 2000 roku. W 2005 roku Costner zwrócił się więc w stronę innej swojej pasji – muzyki. Jako wokalista rozpoczął współpracę z zespołem Modern West z którym wydał aż trzy płyty i odbył kilka tras koncertowych. Mimo sukcesów muzycznych Kevin nie porzucił aktorstwa.  Zagrał kilka dobrych ról w filmach fabularnych, ale największe uznanie zdobył występem na małym ekranie. Jako Devil Anse Hatfield  pojawił się w mini serialu “Hatfields & McCoys: Wojna klanów”. Razem z Billem Paxtonem byli przywódcami dwóch zwaśnionych i rywalizujących przez lata rodzin. W 2012 roku Costner został nagrodzony za tą kreację nagrodą Emmy.