Manuel i Ana są muzykami, pracują w studiu nagraniowym, przyjaźnią się. Dołącza do nich, spotkana w pociągu Leo - ubrana w długi, skórzany płaszcz młodziutka femme fatale, która zajmuje się dorywczo pracą w agencji nieruchomości. Kamera towarzyszy bohaterom, kiedy przemierzają miasto, kiedy wieczorami odwiedzają puby, spędzają czas w prywatnych mieszkaniach, ćwiczą, spacerują ulicami zalanego deszczem Buenos Aires, rozmawiają.

Lakoniczna narracja kładzie nacisk na - zdawałoby się - puste dramaturgicznie momenty, niepostrzeżenie wciągając widza w atmosferę lekkości i zarazem nostalgii. Sprzyja temu podróż Any, Leo, Manuela i ich przyjaciół do pogrążonego w zimowym odrętwieniu, nadmorskiego Mar del Plata.

źródło: internet