Ma ponad dwudziestoletni staż kariery aktorskiej, ale dopiero dwa lata temu zyskał światowy rozgłos po tym jak zagrał w filmie Richarda Curtisa „To właśnie miłość” (2001) i otrzymał nagrodę BAFTA. Bill Nighy jest jednym z najbardziej wszechstronnych i utalentowanych aktorów filmowych i teatralnych swojego pokolenia.

Aktor urodził się w Caterham, jego ojciec prowadził warsztat w Croydon, a matka była pielęgniarką na oddziale psychiatrycznym. W szkole zaczytywał się w Erneście Hemingwayu i zamarzył, by w przyszłości zostać dziennikarzem. Niestety, nie miał odpowiednich kwalifikacji i w konsekwencji został posłańcem dla magazynu „Field”. Przez pewien czas przebywał w Paryżu z zamiarem napisania świetnej powieści, ale zwykle kończyło się tylko na tytule. Kiedy skończyły mu się pieniądze, brytyjski konsul odesłał go domu. Ówczesna dziewczyna zasugerowała Billemu, że powinien spróbować sił w aktorstwie i tak też się stało. Nighy zapisał się do Guildford School of Dance and Drama. Od tamtego momentu rozwijał swoje zdolności aktorskie na scenie, na ekranie oraz w radiu.

Nighy karierę filmową zaczynał od małych rólek, jak np. w „Klątwie Różowej Pantery” (1983) i w „Upiorze w operze” (1989). Skoncentrowany był głównie na projektach telewizyjnych aż do 1993 roku, kiedy to wystąpił u boku Robina Williamsa w filmie „Być człowiekiem” (1993). W 1997 roku został obsadzony w „Elfy z ogrodu czarów” razem z Harveyem Keitelem i Peterem O'Toolem, a dwa lata później dostał propozycję zagrania w „Still Crazy”, który zwrócił uwagę krytyki na Billego. Za tę rolę aktor otrzymał Peter Sellers Evening Standard Award. W 2002 roku pojawił się w komedii „Szczęśliwa zrywa”, za którą dostał nominację do nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego z London Film Critics Circle, a później w romantycznym „Samowolne serce” (2003). Rola w tym projekcie przyniosła mu tym razem nominację do British Independent Film Awards. Wśród innych filmów, w których Nighy wystąpił, warto wymienić horror „Underworld” (2003), komedię science-fiction „Autostopem przez galaktykę” (2005), horror „Wysyp żywych trupów” (2004), thriller „Constant Gardener” (2005) oraz dramat „I Capture the Castle” (2003).

Nighy jest również uznanym aktorem teatralnym. W 2001 roku otrzymał nominację do Nagrody im. Laurence'a Oliviera za sztukę „Blue/Orange”. Lista jego dramatycznych dokonań jest bardzo długa, warto tu wspomnieć o „A Kind of Alasca and Betrayal”, „Skylight”, „ The Seagull” (wystąpił tu razem z Judi Dench), „Arkadii”, „Królu Learze” i „Pravdzie”. Współpracował z takimi sławami teatralnymi, jak David Hare, Trevor Nunn, Richard Eyre, Tom Stoppard, Harold Pinter, Karel Reisz i Roger Michell.

Telewizyjne dokonania Nighy'ego obejmują przede wszystkim liczne projekty dla stacji BBC, jak np. „The Young Visitors” (2003), „Auf Wiedersehen Pet”, „Absolute Hell” (1991), „Antonia and Jane” (1991) czy „The Men's Room” (1991).

Warto wspomnieć, że aktor wystąpił w radiowej wersji „Władcy Pierścieni” dla BBC jako Sam Gamgee razem z Ianem Holmem w roli Frodo. Podczas kręcenia kinowej wersji, reżyser Peter Jackson, polecił tę wersję wszystkim członkom obsady, którzy nie czytali książki.

Bill Nighy żyje z aktorką Dianą Quick. Mają córkę, Mary, która studiuje na uniwersytecie i zamierza pójść w ślady ojca.

Aktor jest ogromnym fanem The Rolling Stones