Aktor, reżyser teatralny, dyrektor teatru. Za udział w strajku szkolnym w 1905 w Łodzi został wyrzucony z czwartej klasy gimnazjum. Był samoukiem. Sztuki aktorskiej uczyl się w 1908-09 prywatnie u A. Siemaszki.

Od 1910 występował w teatrach amatorskich w Łodzi. Następnie występował na scenach zawodowych m. in. w Łodzi i Sosnowcu. W 1923 zorganizował w Łodzi Teatr Popularny, którego dyrektorem, reżyserem i aktorem był do 1929. Kierownictwo artystyczne tego teatru obejmował do 1939 jeszcze kilkakrotnie. W latach, kiedy nie miał stałego zatrudnienia, organizował z bezrobotnymi aktorami objazdowe przedstawienia, a także zajmował się handlem.

Podczas wojny pracował jako ogrodnik. W dniu 8.03.1945 wraz z dawnymi aktorami Teatru Popularnego odegrał pierwsze powojenne przedstawienie w Łodzi, rewię "Nasza jest Łódź". W latach 1945-49 był aktorem Teatru Wojska Polskiego w Łodzi, potem łódzkiego Teatru Nowego, w którym wystąpił jako Karhan w inauguracyjnym przedstawieniu "Brygady szlifierza Karhana" (12.11.1949). W Teatrze Nowym grał do 1965, kiedy odszedł na emeryturę. Pod koniec życia należał do najpopularniejszych aktorów łódzkich, w 1978 jego imieniem nazwano jedną z ulin Łodzi, w 1983 wmurowano ku jego czci tablicę pamiątkową w domu, w którym ostatnio mieszkał.