„Pamiątki pana X.” to filmowe poszukiwanie istoty kina amatorskiego. Na pomysł filmu wpadłem latem 1998 r., gdy na pchlim targu natrafiłem na dwa pudła z taśmami Super 8. Uradowany swą zdobyczą, pospieszyłem do domu, by odkryć, że rzeczywiście znalazłem prawdziwy „skarb”: 60 rolek nagrań z uroczystości rodzinnych, świąt, ale też amatorskie „filmy fabularne”. Na przestrzeni kolejnych lat zgromadziłem ponad 2500 podobnych filmów...

„Pamiątki pana X.” to filmowy hołd złożony wszystkim domorosłym filmowcom.
Pan X. jest postacią symboliczną, reprezentuje zwykłego obywatela i jego marzenia o „robieniu filmów”. Jego filmy odzwierciedlają pragnienia większości ludzi: zobaczyć się na ekranie oraz uczynić wyjątkowymi codzienne wydarzenia; kręcić „filmy”, choćby miały być grane tylko we własnym salonie przed widownią złożoną z samych znajomych.

Film składa hołd chwilom uwiecznionym przez filmowych entuzjastów, które nie mają okazji zaistnieć przed szeroką publicznością; godzinom spędzonym na tworzeniu filmów, a także perełkom filmowym powstałym w ten sposób, nierzadko zabawnym czy wzruszającym... Mimo że najczęściej lądują w koszu na śmieci.

źródło: internet