Aktor przed wojną pracował jako nauczyciel języka polskiego w Wilnie i we Francji. W latach 1940-41 występował w Teatrze Młodego Widza i w Teatrze Małym w Wilnie, po zajęciu miasta przez Niemców został słuchaczem konspiracyjnego Studia Teatralnego. W sezonie 1946/47 grał na scenie Teatru Wojska Polskiego i Teatru Powszechnego w Łodzi. W sezonie 1947/48 występował w Teatrze Nowym w Warszawie, w sezonie 1948/49 ponownie w Teatrze Powszechnym w Łodzi.

W latach 1949-53 był aktorem Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu, w latach 1953-57 w Teatrze im. Jaracza w Łodzi, w sezonie 1957/58 łódzkiego Teatru Powszechnego.

Po przeniesieniu się do Warszawy występował w Teatrze Komedia, Teatrze Ziemi Mazowieckiej, Teatrze Dramatycznym i Teatrze Ludowym (Nowym) (1966-76), w którym po przejściu na emeryturę występował jeszcze gościnnie do roku 1980.