Charakterystyczny aktor filmowy i teatralny, ostatnio kojarzony przede wszystkim z rolą Lucjana Mostowiaka w "M jak miłość". Ma na swoim koncie przeszło sto, głównie drugoplanowych ról filmowych i telewizyjnych, które kreuje już od ponad pół wieku. W masowej wyobraźni zapisał się także jako Duńczyk z "Vabank", Balcerek z serialu "Alternatywy 4" oraz Pyzdra z "Janosika".

Studiował w krakowskiej PWSA, którą ukończył w 1954 roku. Przez pewien czas pracował jako intendent w Centralnej Poradni Ochrony Macierzyństwa i Zdrowia Dziecka.

W 1955 roku debiutował na scenie, a rok później – w filmie Jerzego Kawalerowicza "Cień" (1956). Związany był z wieloma teatrami, najdłużej zagrzewając miejsce w Teatrze Ludowym w krakowskiej Nowej Hucie (1955-64) i w Polskim we Wrocławiu (1964-75). Rok po debiucie filmowym zagrał w dziele Andrzeja Munka "Eroica" (1957), w kolejnych latach pojawiając się w produkcjach Witolda Lesiewicza ("Rok pierwszy" 1960, "Kwiecień" 1961, "Nieznany" 1964) i Zygmunta Kuźmińskiego ("Milczące ślady" 1961, "Drugi brzeg" 1962, "Zejście do piekła" 1966).

W 1964 roku zagrał u Wojciecha Jerzego Hasa w "Rękopisie znalezionym w Saragossie", a rok później spotkał się z Sylwestrem Chęcińskim na planie "Katastrofy" oraz z Januszem Morgensternem na planie wojennego filmu "Potem nastąpi cisza" (1965).

W latach 1966-69 występował w popularnym serialu "Czterej pancerni i pies", w międzyczasie dwukrotnie współpracując z Januszem Majewskim na planie "Sublokatora" (1966) i "Wenus z Ille" (1967), pojawiając się w roli "Warszawiaka" w "Samych swoich" (1967) Sylwestra Chęcińskiego oraz w epizodycznej roli w adaptacji "Lalki" (1968) w reżyserii Hasa.

Z Chęcińskim współpracował później kilkakrotnie: w 1969 roku przy okazji kryminału "Tylko umarły odpowie", na planie "Nie ma mocnych" (1974) i "Bo oszalałem dla niej" (1980).

Zanim pojawił się w pamiętnej roli Jędrusia Pyzdry w serialu TV i filmie "Janosik" (1973, 1974) Jerzego Passendrofera, zagrał u niego w wojennym "Dniu oczyszczenia" (1969) i sensacyjnej "Akcji Brutus" (1970). Wystąpił w historycznych obrazach w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich: "Kopernik" (1972) i "Kazimierz Wielki" (1975).

W 1977 stworzył jedną z głównych ról w filmie Jerzego Sztwiertni "Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości", będącego jaskółką rodzącego się Kina Moralnego Niepokoju, później grając u Wajdy w "Bez znieczulenia" (1978) i u Zanussiego w "Constans" (1980) - filmach będących już klasycznymi przykładami tego nurtu.

W 1979 roku występował w serialu Jerzego Hoffmana "Do krwi ostatniej", w latach 1980-82 grał proboszcza w serialu "Dom" Jana Łomnickiego, a w 1983 roku – Józefa Balcerka w serialu Stanisława Barei "Alternatywy 4" (Nagroda Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i Telewizji).

W 1981 roku zasłynął z roli Duńczyka w kryminalnej komedii Juliusza Machulskiego "Vabank" z Janem Machulskim i Leonardem Pietraszakiem, do roli wracając trzy lata później w sequelu "Vabank II czyli riposta". W 1987 roku ponownie spotkał się z Machulskim, grając rolę Zenony Bombaliny w "Kingsajz", a w 1999 roku zagrał u niego epizod księdza w "Kiler-ów 2-óch".

Rok 1987 to występ u Jerzego Ridana w "Sonacie marymonckiej", 1988 – główna rola u Antoniego Krauze w "Dziewczynce z hotelu Excelsior", a 1989 – udział w komedii Pawła Trzaski "Rififi po sześćdziesiątce" z Wiesławem Gołasem.

Zanim związał się na stałe z bijącym rekordy popularności serialem "M jak miłość" (od 2000 roku), gdzie wcielił się w rolę seniora rodu - Lucjana Mostowiaka, zagrał m.in. u Jana Jakuba Kolskiego w komedii "Szabla od komendanta" (1995) i u Antoniego Krauze w "Akwarium" (1995) oraz pojawił się w roli Koconia w serialu "Rodziców nie ma w domu" (1998), Bezdomnego "Borygo" w "Banku nie z tej ziemi" (1993-94) i Gawędziarza "Sabały" w "Barze Atlantic" Janusza Majewskiego (1996).

W ostatnich latach aktor raczej rzadko występuje w innych produkcjach, poza "M jak miłość". W 2003 roku grał w serialu "Tygrysy Europy" Jerzego Gruzy, a w 2006 powrócił do roli Balcerka na planie "Dylematu 5".

Często występuje w obsadzie dubbingu. Brał udział w realizacji polskich wersji językowych do tak znanych filmów, jak: "Herkules", "Tarzan", "Toy Story 2", "Nawiedzony dwór", "Rogate ranczo", "Auta".

Jest laureatem Kryształowego Granatu przyznawanego na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu (2002), Telekamery dla Najlepszego Aktora (2005), Superwiktora (2006) oraz Nagrody Specjalnej "Złote Spinki", wręczonej podczas uroczystości "Telekamer 2007".