Tematem Tańca duchów jest znachorstwo. W Kamerunie funkcjonuje złożony systemu praktyk religijnych, medycznych i ziołoleczniczych, którego częścią są działania rytualne. Bohaterem filmu jest Mba Owona Pierre - znachor, który od kilkudziesięciu lat praktykuje tradycyjną medycynę w kameruńskiej wiosce. Twórcy prowadzą antropologiczną obserwację jego codzienności oraz pracy.

Mba Owona Pierre opowiada o swojej działalności. Ubrany w białą koszulę, z okularami na nosie i z notatkami w ręku wygląda jak urzędnik. Choroby dzieli na trzy grupy. Pierwsze, takie jak AIDS, można uleczyć tylko dzięki nowoczesnej medycynie. Drugi rodzaj to choroby, którym można zaradzić poprzez ziołolecznictwo. Trzeci rodzaj - to „choroby nocy”, czyli dolegliwości duszy, trudne do zdiagnozowania, wywołane przez duchy. Te z kolei można uleczyć jedynie poprzez wiarę.

Mba Owona Pierre przywołuje oficjalne stanowisko World Health Organisation, której zdaniem tradycyjną medycynę powinno się wspierać i zintegrować z narodowymi systemami ochrony zdrowia, a także i z polityką zdrowotną.

W niektórych afrykańskich i azjatyckich krajach aż 80% społeczeństwa korzysta z tradycyjnej medycyny jako źródła pierwszej pomocy w leczeniu choroby. Z kolei większość z Europejczyków korzysta raczej z nowoczesnej medycyny opartej na pozytywistycznych naukach, choć niektórzy jednak zwracają się z prośbą o pomoc do psychologa lub się modlą.

Jaki stosunek my - ludzie Zachodu, mamy do praktyk szamańskich w Afryce? Czy uważamy je za mniej racjonalne i skuteczne, od podejmowanych przez nas działań? Co myślimy patrząc na tańczącego w transie znachora, ubranego w kolorowe pióra? Co czujemy widząc wijącego się przy nim chorego? Za pomocą wnikliwej obserwacji afrykańskich tradycji leczniczych, film pozwala widzom zmierzyć się z tymi pytaniami.

źródło: internet